Thursday, December 4, 2008

သူမ.. သို႔မဟုတ္..

ဘိန္းစားခ်င္းအတူတူ တစ္မူးပို႐ွဴ ခ်င္သူလိုမ်ိဳးလူဟာ သူမမ်ားလား....!! အ႐ူးလို႔လူေတြ သတ္မွတ္ေနၾကတာကို ေက်နပ္စြာ ခံယူရင္း ပိုမို႐ူးသြပ္ခ်င္ေနသူ...။ ႏူးည့ံညင္သာစြာ ခ်စ္တတ္လြန္းရက္နဲ႔ ၾကမ္းရွရွ ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း ေပါက္ကြဲတတ္သူ...။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခန္းေလးကို အေမွာင္ခ်လို႔ ေထာင့္ေလးတစ္ေထာင့္မွာ ေျပေျပေလးေမွးရင္း ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္မွန္းသိရက္နဲ႔ ၿပံဳးေနတတ္သူ...။ ဖြာလန္ႀကဲ ဆံပင္ေတြကို ျဖန္႔ခ်ထားရင္း ေဘးမွာဘယ္သူမွ မရွိဘဲ မ်က္ရည္ေတြကို တစ္စံုတစ္ဦးျမင္မွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ငို႐ိႈက္ေနတတ္သူ...။

ခပ္ေသာ့ေသာ့ လက္ေရးနဲ႔ “ေဖေဖေရ...” လို႔ ေကာက္ျခစ္ေနတတ္သလို... “ေမေမရယ္... အနားနားေလးကို လာၿပီးေထြးေပြ႕ထားေပးပါ” လို႔ ေရးေနတတ္သူ..။ လက္ဖဝါးေအာက္ေျခ လက္ေကာက္ဝတ္က ေသြးေၾကာေလးေတြ ဆံုေနတဲ့ ေနရာမွာ အႏွစ္သက္ဆံုး ေရေမႊးတစ္စက္ ခပ္ဖြဖြစြတ္လို႔ တစ္စံုတစ္ရာကို လြမ္းေမာေနရင္း... ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ခံစားခ်က္နဲ႔ ေရေမႊးပုလင္းကို နံရံမွာ ပစ္ေပါက္ခြဲပစ္တတ္သူ...။ လြတ္လပ္စြာ ဖန္တီးေတြးေမွ်ာ္ခြင့္ကို အာသာငမ္းငမ္း မက္ေမာရင္း.... အထာမက်တဲ့ စည္းေတြေဘာင္ေတြၾကားမွာ အက်ဥ္းခ်ခံ ထားရသူ....။

Round ထားတဲ့ “ေႏြဦးကံ့ေကာ္” လို သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲနဲ႔ တစ္ညလံုး ကုန္ဆံုးတတ္သလို... Linkin Park ရဲ႕ “Breaking The Habit” လို သီခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မခ်ိၿပံဳး ၿပံဳးတတ္သူ...။ ဇမ္ႏူးရဲ႕“အခ်စ္ရွိေသာေန႔စြဲမ်ား” သီခ်င္းကို ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးနဲ႔ ညင္ညင္သာသာ နားေထာင္တတ္သလို Evanescence ရဲ႕ “Going Under” ကို အက်ယ္ႀကီး Woofer ငိုမတတ္ဖြင့္တတ္သူ...။ အိပ္ခန္းေလးအတြင္းမွာ ႏွင္းဆီနံ႔ေတြနဲ႔ ထံုသင္းေအာင္ ေဝေဝဆာဆာ ျပင္ဆင္တတ္သလို... အာ႐ံုမလာရင္ ေရထေသာက္ဖို႔ကိုေတာင္ အင္မတန္ ဝန္ေလးတတ္သူ...။

မိန္းမဆန္ဆန္ စကပ္ေပ်ာ့တြဲတြဲေလးေတြ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာဝတ္တတ္သလို... ဂ်င္းေဘာင္းဘီစုတ္ တစ္ထည္ကို ေပေပေတေတ တစ္ပတ္ခန္႔ဝတ္တတ္သူ...။ အတြဲလိုက္ အုပ္စုလိုက္ လူအမ်ားသြားတတ္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ဂ်စ္ကန္ကန္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ခပ္တည္တည္ တစ္ေယာက္ထဲ သြားထိုင္ေနတတ္သူ...။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာဖို႔ လံုးဝ မမက္ေမာေပမဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ လြင့္ေမ်ာေနခြင့္ကို ခ်မ္းသာခ်င္သူ...။ အမိန္႔ေတြအေပးခံရတိုင္း ေခါင္းခါတတ္သလို.. အမွားေတြ ေထာက္ျပခံရတိုင္းလည္း “ဟုတ္ပါတယ္ က်မကိုယ္တိုင္က လြဲေနသူပါ” လို႔ ၿပံဳးၿပီး မ်က္္းလံုးခ်င္းဆိုင္ ၾကည့္တတ္သူ...။

သူမမ်က္လံုးေတြ လဲ့ေနတတ္တာကို လူေတြက “ၾကည့္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ...” လို႔ ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ့ေန႔ေတြတိုင္း အခန္းထဲျပန္ေရာက္ခ်ိန္ မွန္ထဲကိုငဲ့ၾကည့္ရင္း “........လြဲေနၾကတာပါ မ်က္ဝန္းလဲ့တာ မ်က္ရည္ဝဲေနလို႔ဆိုတာ ရွင္တို႔မွ မသိတာကိုး” လို႔ တဟားဟားး သနားစရာ ေအာ္ရီ/ရယ္ တတ္သူ...။ လက္ခ်ိဳးရည္လို႔ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဟင္းေတြခ်က္ေကၽြး တတ္သလို... အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ အစားမမွန္တဲ့ သူမအတြက္ သူတို႔ယူလာေပးတတ္တဲ့ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္နဲ႔ တစ္ေနကုန္ ေပကပ္ေနတတ္သူ....။ ငပိရည္နဲ႔ ထမင္းၾကမ္းကို စိတ္လိုလက္ရ အားပါးတရ နယ္စားတတ္သလို... ခ်ိ(စ္)စတစ္(ခ္)ေတြကို စိတ္မပါ့တပါနဲ႔ ကိုက္ ကိုက္ေနတတ္သူ...။

နားလည္ရခက္သူေတြကို နားလည္ေပးတတ္သလို လူအမ်ားက လူလိမၼာလို႔ တဖြဖြေျပာေနသူမ်ိဳးကို ေခါင္းရမ္းၾကည့္တတ္သူ...။ အရိပ္ျပစရာမလိုဘဲ အေကာင္လိုက္ တန္းကနဲ ျမင္တတ္သလို... ထင္ထင္ရွားရွား အရိပ္တစ္ခုေဘးနားမွာ ထင္းေနခဲ့ရင္ေတာင္ ခပ္ထံုထံုနဲ႔ ဘာမွန္းမသိသူ....။ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရးဟာ တမ္းတူျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္ဟု တရားေသ သတ္မွတ္သူ....။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာေတြကို မုန္းသလို ေမွ်ာ္လင့္ရမွာကို ေၾကာက္လန္႔ရင္း စကၠန္႔၊ မိနစ္၊ နာရီ၊ ေန႔ရက္ေတြကို ဘာအတြက္မွန္းမသိ လက္ခ်ိဳး ေရတြက္ေနျပန္သူ...။ သူမအခ်စ္ကိုေပးဖို႔ တြန္႔တိုဝန္ေလးရင္း... ခ်စ္ျခင္းေတြကို ႐ူးသြပ္စြာငတ္မြတ္လို႔ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္နဲ႔ အျပည့္အဝ ရယူစားသံုးခ်င္သူ...။ အလြဲေတြကို နမူနာယူဖို႔ထက္... ေခါင္းမာမာနဲ႔ တစ္လြဲေတြ ထပ္ထပ္က်ဴးလြန္ေနသူ...။

ဆန္႔က်င္ဖက္ေပါင္းမ်ားစြာ လြန္ဆြဲၿပီး ဖြဲ႕တည္ထားတဲ့ သူမစိတ္အစဥ္ကို အထိတ္တလန္႔ နဲ႔ အိပ္မက္မွာ ျပန္ေတြ႕ရခ်ိန္... သူမကိုယ္ သူမ ေအာ့အံခ်င္ေအာင္ မုန္းတီးစက္ဆုပ္လို႔.... သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ နာၾကည္းရြံရွာလို႔.... စုတ္ျပတ္သတ္သြားေအာင္ ကုတ္ဖဲ့ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ေနာက္က်ိမူးေဝလို႔.... ေနာက္ဆံုး ေမာဟေတြထန္ေနတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အာေခါင္ကိုျခစ္ၿပီး ေအာ္ဟစ္မိလို႔....!! အဆံုးသတ္မွာေတာ့.... သြက္..... သြက္..... ခ်ာ..... အ..... ႐ူး..... မ..... တစ္..... ေယာက္..... ရဲ႕ ေပါက္ကြဲျခင္းမ်ိဳးေတြက သူမကို အႏိုင္ယူ အပိုင္သိမ္းလိုက္ေတာ့တာပါဘဲ.....။

(ခင္ေလးငယ္)

24 comments:

ေဗဒါရီ said...

ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕တည္ထားတဲ့ သူမအေၾကာင္းက စိတ္၀င္စားစရာပဲ ... မခင္ေလးငယ္။
ဒါေပမဲ့ ...
သူမကိုယ္သူမ မုန္းတီးျပီးရင္ အရမ္းခ်စ္ခ်င္ ခ်စ္လာဦးမွာ ...
ေမာဟေတြ ထန္ေနတဲ့ အေတြးေတြ ၿပီးရင္ ... ပညာရွိ အေတြးေတြ ေတြးျဖစ္ခ်င္ ေတြးျဖစ္ဦးမွာ ...
အရူးတေယာက္လို ေပါက္ကြဲၿပီးရင္ ... ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ႏူးညံ့ခ်င္ ႏူးညံ့ဦးမွာ ...

သူမက ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြနဲ႔ လြန္ဆြဲဖြဲ႕တည္ထားတဲ့ လူသားဆိုေတာ့ ... ေလ။
ကၽြန္မေတာ့ အဲဒီလို ဆက္ေတြးေနမိတယ္။

Dream said...

ပုတုဇဥ္ေဏာဥမၼတေကာ
လူေတြဟာ အရူးေတြၾကီးပါပဲ... တဲ့ တီတီငယ္..
တဏွာရဟတ္ကို စီးပီး သြားေနရတဲ့ပုတုဇဥ္လူသားေတြ
ယဥ္ယဥ္ေလး ရူးျပီး
ကိုလုိရာခရီးႏွင္ေနရတဲ့ အခါမွာ
သတိေလးကပ္ျပီး ေနေပါ့။

သြက္သြက္ခါ ေတာ့မရူးလုိက္ပါႏွွင့္မယ္မယ္ရယ္...
စီစီမရႈစား ႏိုင္လုိ႔ပါ... ခစ္ခစ္...
တီတီနယ္ ေရးဒါက လန္ထြက္ေနဒါဖဲ...ဂယ္ဖဲ..ဂယ္ဖဲ...
အာ၀ါးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ဟိဟိ...

megumi said...

စာေရးအရမ္းေကာင္းတာပဲ။ စာေနာက္ကို ေမ်ာပါသြားတယ္။ အဟုတ္။ :P

Anonymous said...

အဟားးးးး
ေရလည္ႏုတယ္
ဖတ္ရင္းနဲ႔ကို ထိခ်က္က သြက္သြက္ခါသြားတယ္
ခုတစ္ေလာ ဘေလာ႔ဂါေတြရဲ႕ပိုစ္႔ေတြက
ေရလည္ လန္းပါ႔။
အဟြန္႔..

Anonymous said...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္တို႔ရဲ႕ စာသားကေတာ့ မိုက္တယ္ဗ်ာ.. ကိုဂစ္တာေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ ပိုစ့္ေတြအရမ္းလန္းတယ္ေနာ္..။ သူမ သို႔မဟုတ္.. ဆိုၿပီးဘာမ်ားလည္းလို႔ စိတ္၀င္စားစြာဖတ္လိုက္တာ.. :)

Anonymous said...

အဆံုးထိ မနားပဲ တစ္ဆက္တည္းဖတ္သြား မခင္ေလးေရ့ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့အေရးသားနဲ ့ ျခားနာခ်က္ေတြကို .ယွဥ္ျပသြားတဲ့ သူမရဲ့အေၾကာင္းရာက စိတ္၀င္စားစရာေတြနဲ ့ စာဖတ္သူကိုဆြဲေဆာင္သြားတယ္။

:P said...

ခုတေလာ.. အျပင္းစားေတြေရးေနသလား ခင္ေလး

Anonymous said...

စာေရးဆရာမလုပ္ပါလားဗ်ာ အေတြးေလးေတြအရမ္းထိမိတယ္ဗ်

HAPPY CLOUD said...

အဆံုးသတ္မွာေတာ့.... သြက္..... သြက္..... ခ်ာ..... အ..... ႐ူး..... မ..... တစ္..... ေယာက္..... ရဲ႕ ေပါက္ကြဲျခင္းမ်ိဳးေတြက သူမကို အႏိုင္ယူ အပိုင္သိမ္းလိုက္ေတာ့တာပါဘဲ.....။
ေအာင္မေလး... ရူးေတာ့ မရူးေသးလုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ့...
ေတာ္ၾကာကိုရင္ၾကီးဆရာပင့္ထြက္ေနရမယ္..
ဖိုးေမာင္

Anonymous said...

ခင္ေလး...ေရ.

စကားေျပေလးက..ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ..
ေပတိေပကပ္ေလးေပမယ့္..ႏူးညံ့တဲ့
ဂ်စ္ကန္ကန္ေလးေပမယ့္..အားေတြငယ္ေနတဲ့
ဇြတ္တရြတ္ႏိုင္မယ္ထင္ရေပမယ့္..ခံစားစာနာႏိုင္မႈေတြအျပည့္နဲ႔.
တလြဲေတြနဲ႔..မာခဲေနေပမယ့္..အႏုပညာေမွာ္ေတြ
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနခဲ့တဲ့
..ေနာက္..
မ်က္၀န္းေလးေတြ..တဖ်တ္ဖ်တ္လဲ့ေနမယ့္.
အသံခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးကို..


..ၾကားေယာင္လာလိုက္တာ.......။

အားေပးေနတယ္..ခင္ေလးေရ..

အိျႏၵာ

ညီအကိုမ်ား said...

အေတြးေကာင္း..အေရးေကာင္းပိုုစ့္တစ္ပုုဒ္ပါ။
ႏွစ္ျခိဳက္စြာခံစားသြားေၾကာင္း..

မိုုးၾကယ္

မီယာ said...

ခင္ေလးေရ အားပါးတရေပါက္ကြဲလုိက္ၿပီးရင္ေတာ့ ရင္ထဲမွာအရမ္းေပါ့ပါးသြားမွာပဲ

Moe Myint Tane said...

ဆန္႔က်င္ဘက္ဆိုတာ အျဖဴနဲ႔အမည္းလိုလား...
အလင္းနဲ႔အေမွာင္လိုလား..အပူနဲ႔ အေအးလိုလား..
စိတ္ဓါတ္ဆိုတဲ႔ ကိုယ္မွာ ခုန္ေနတဲ႔ ႏွလံုးဆိုတဲ႔အရာ..
ဦးေႏွာက္၀တ္ရံုျခံဳလိုက္တာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္က လိႈင္းထလာတတ္တယ္..
နံရံေတြရဲ႕ နားေတြက ျပန္ေျပာျပလိမ္႔မယ္..စိတ္ဓါတ္ ႏွလံုးနဲ႔ လူေတြၾကား..
ဘယ္လိုကြာျခားသလဲဆိုတာကိုေပါ႔..စူးရွနာက်င္ေနတဲ႔ စိတ္အစဥ္နဲ႔ ..
အရူးမတစ္ေယာက္လိုေပါက္ကြဲမိတဲ႔သူ..အဲဒီအခ်ိန္မွာျပန္ၾကားေရာင္မိတာက..
ခ်ိဳေအးသာျမတဲ႔ စကားသံကို ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလးေျပာတတ္ရင္း သေဘာက်စြာရယ္ေနတတ္သူ..
ေျပာင္ေျမာက္တဲ႔စကားလုံုးေတြကို ေမွာ္၀င္လက္နဲ႔ အသက္သြင္းတတ္သူ...
ခံစားမႈကို ဂုဏ္တင္ ရသကိုခံုမင္တဲ႔ စာမ်ိဳးေရးတတ္သူ...သူ႔အတြက္ သူေရးတဲ႔စာဟာ..
သူ႔ကမၻာျဖစ္သလို..သူအိပ္တဲ႔ေနရာဟာလည္း သူ႔စာေတြနဲ႔ ျဖန္႔ခင္းထားတဲ႔ရင္ခြင္..
အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္ခင္မင္ရတဲ႔ အမတစ္ေယာက္ေနထိုင္ေလရဲ႕....


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ

မိုးျမင္႔တိမ္

Anonymous said...

အဟြတ္အဟြတ္... ဖလူးးးးးးး....
ဘာေတြေရး.. ဖတ္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္..
အဟီးးး

ပန္းခေရ said...

အဟြတ္
အဟြတ္
အဟြတ္
မီးဘူတူလဲဟင္...း)
အရမ္းေကာင္းတယ္

NangNyi said...

ႀကိဳက္လိုက္တာ.. အ့ဲဒိေကာင္မေလးရဲ႕စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္.. ပူးပူးကပ္ကပ္ကို ရင္းႏွီးတာပါ..

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ခင္ေလး အခြင့္အေရး ပိုရခ်င္လို႔ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ လူသားေတြၾကားထဲမွာ ခင္ေလးသာ သြက္သြက္ခါေအာင္ရူးမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္... ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ ရူးတာေပါ႔ေနာ့။

Anonymous said...

အမေဗဒါရီေရ...
ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ႏူးညံ့ခ်င္ ႏူးညံ့ဦးလာဦးမဲ့ သူမအတြက္ ဆုေတာင္းေပးရေအာင္ေနာ္ :P...

မက္မက္...
စီစီေလး မရႈ႕စားႏိုင္သလို မယ္မယ္လည္း မၾကည့္ရက္ဖူးကြယ္... ဂယ္ေျပာတာ...

ဂုဂုေရ..
အားေတြရွိလိုက္တာ... ေက်းဂ်ဴး...

ကိုဂစ္တာ...
သြက္သြက္ခါ လိုက္တာ ဝက္အူေတြ ဘာေတြ ျပဳတ္ထြက္ကုန္ဦးမယ္ေနာ္... ဒဒိ..

ကိုၾကယ္စင္...
လူမိုက္ကေရးတဲ့ စာမို႔ထင္တယ္ ဟီးးးး

ေရႊမိမိမ်ိဳးတို႔ကေတာ့...
လုပ္ၿပီ..လုပ္ၿပီေနာ္... ေနာက္နဲ႔

စႏၵာေရ...
အျပင္းေတြစားၿပီး ေရးတာကိုး... ဟက္..ဟက္

ကိုအိမ္...ေနာ္
အခၽြန္နဲ႔ေတာ့ မၿပီထင္တယ္... အမေလးးး :D

ကိုဖိုးေမာင္...
ဒင္းမ်ားဆရာပင့္မယ္ထင္လို႔လား ေဝးေသးး
ငမူးက မူးတာဘဲတတ္မွာ... ဟီးး

မႀကီးအိျႏၵာ...
ဂ်စ္ကန္ကန္ေလးေပမယ့္.. အားေတြငယ္ေနတဲ့... ထားလိုက္ပါေတာ့ အမရယ္...

ကိုမိုးၾကယ္
အားေပးတာေလး အတြက္ေက်းဇူးပါရွင္..

မီယာေရ...
ခင္ေလးကေတာ့ ေရးလိုက္လို႔ နည္းနည္းေပါ့ သြားေပမဲ့ သူမကေတာ့......

ကိုမိုးျမင့္တိမ္...
မန္႔ေလးကို စာေလးတစ္ပုဒ္လို ဖတ္မိတယ္..

ေဟ့ေယာင္ကိုရင္...
ဖလူးးး ဆိုတာ ဘာျဖစ္တာတုန္းးးဟ
နင္ေလျဖတ္သြားလို႔လား... ဟီးးးးး

ေပခရမ္း...
မီးးး က ဘူတူတုန္း ေျပာဦး :)

ညီရယ္...
မတူခ်င္စမ္းပါနဲ႔... လူမိုက္နဲ႔တူတယ္ဆိုတာ
ေကာင္းဝူးတဲ့ အေမကေျပာတာဘဲ.. :P

ဦးရွင္ႀကီး....
အရူးေတြလည္း ဗိုက္ဗိုက္ခ်ာတတ္တယ္ဒဲ့...
အ..ဟိ

RePublic said...

တယ္ရင္းတို႕ ေရ ..အရွဳပ္ေတြနဲ႕ ပိသြားတယ္ ၊၊ ဒီေန႕ေတာ့ မခင္ေလးရဲ႕ စာေတြကို တစ္၀ၾကီးထိုင္ဖတ္ေနတာ ၊၊ အေရးေကာင္းျပီး အေတြးေကာင္းေကာင္းေတြကို ေပါက္ကဲြေရးဖဲြ႕ႏိုင္တဲ့ မခင္ေလးရယ္ပါ ၊၊ အျမဲအားေပးခင္မင္လ်က္ပါဗ်ာ ၊၊

Anonymous said...

သူမ ... (သို႕မဟုတ္) ... ထဲေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္ေတြ ...
အဖိုအမ၊ အပူအေအး၊ အလင္းအေမွာင္၊ အထူအပါး၊ အတိမ္အနက္ စတဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္သေဘာတရားေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ သဘာ၀ကို ထပ္ၿပီး သက္ေသျပလိုက္သလိုပဲ ခံစားလိုက္ရတယ္ ...
စိတ္ထဲမွာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ၿပီး ဟစ္ေၾကြးလိုက္တဲ့အခါ ... ။
(ဆန္႕က်င္ဘက္သေဘာတရားေတြထဲက ဆြဲထုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါရေစ ေလးစားမိပါရဲ႕ဗ်ာ ...)

mgngal said...

ခံစားခ်က္ ဆန္ ့က်င္မွဳေတြကို ဆြဲေစ့ထားတဲ့ ပို ့စ္ေကာင္းတစ္ပုပ္ပါ ။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ။

မမသီရိ said...

လူေတြက တေယာက္တမ်ိဳး ရူးေနၾကတာ ခင္ေလးရဲ႕
ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူတပါး မထိခိုက္ရင္ ျပီးေရာ..

မမလဲ
အခန္းေလး အေမွာင္ခ်ျပီး တေယာက္ထဲ
တိတ္တိတ္ ေလး အခန္းေထာင့္ တိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့
ကာလေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္

Sein Lyan Tun said...

ခုမွဖတ္ရေပမယ့္ အရမ္းေကာင္းတယ္


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ေမ်ာက္ေမ်ာက္

Anonymous said...

မမခင္ေလးရဲ႕ ပိုစ့္ေလးေတြကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ စကားလံုးေလးေတြ ေရြးခ်ယ္ ေရးသားထားတာေလးေတြကို ႏွစ္သက္မိတယ္။ လူဆိုတာ အရူးတမ်ိဳးလိုပဲ ေနာ္။
ေရာင္ေလ အရမ္းစိတ္ညစ္ရင္ ငိုတယ္၊ ၿပီးရင္ ေရကန္ထဲမွာ တညလံုးစိမ္ေနဘူးတယ္။ ေရေတာ့ ကူးတတ္ဘူး။ း)

ေလးစားလွ်က္
ေရာင္