Thursday, March 12, 2009

ငွက္တစ္ေကာင္


မခ်ဳပ္ၾကပါနဲ႔
အေႏွာင္အတြယ္ေတြကို မုန္းလြန္းလို႔ပါ ။

မတားၾကပါနဲ႔
အေတြးေတြကို လိုရာ လႊင့္ေနခ်င္လို႔ပါ ။

မပိတ္ပင္ၾကပါနဲ႔
စိတ္ေတြေနာက္ကို စိတ္ေတြလိုက္ေနခ်င္လို႔ပါ ။

မလိုက္ခဲ့ၾကပါနဲ႔
တစ္ေယာက္ထဲဘဝမွာ ေနသားက်ေနၿပီးသားမို႔ပါ ။

နားလည္မႈ...
အခ်စ္...
ဝန္တိုစိတ္...
ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္...
ဂတိ...
စာခ်ဳပ္...
လက္မွတ္...
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး...
အတိတ္..
ပစၥဳပၸန္..
ေနာင္ေရး...
ဘာေတြလဲ.. ဘာေတြလဲ ကြယ္...!!

မလိုခ်င္ဘူး
ကိုယ့္အတၱေတြနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေမြ႕ေပ်ာ္ေနလို႔ပါ ။

မလိုအပ္ပါနဲ႔
ကိုယ္တိုင္က အတၱေတြနဲ႔ ထံုခ်ယ္ထားတဲ့ မိန္းမမို႔ပါ ။

ဝမ္းနည္းပါတယ္
ကၽြန္မတစ္ကိုယ္တည္း ေၾကကြဲစြာနဲ႔ အေတာင္ပံခတ္ေနခ်င္လို႔ပါ ။

(ခင္ေလးငယ္)

14 comments:

Sein Lyan Tun said...

္အၿမဲတမ္းလြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းခြင့္ရပါေစ..
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲလြတ္လပ္စြာ
ပ်ံသန္းခြင့္ရခ်င္ပါတယ္

Anonymous said...

ဒီငွက္က မာန္အျပည့္နဲ႕ေ၀ဟင္မွာ ၀ဲပ်ံေတာ့မလိုပဲ ။

နားလည္မႈ...
အခ်စ္...
ဝန္တိုစိတ္...
ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္...
ဂတိ...
စာခ်ဳပ္...
လက္မွတ္...
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး...
အတိတ္..
ပစၥဳပၸန္..
ေနာင္ေရး...
ဘာေတြလဲ.. ဘာေတြလဲ ကြယ္..!!

အင္းေလး...ဘာေတြလဲ မသိ ရႈပ္၇ွက္ခတ္ေနတာပဲ သိမ္းထားလုိက္ ဗိီရိုထဲမွာ း) က်ေနာ္ကေတာ ့ အေတာင္ေတြေတာင္ေညာင္းေနျပီး ပ်ံရလြန္းလို႕ မယံုရင္ပံုကိုၾကည့္ ။

ေတာင္ေပၚသား said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္ျပီး ခံစားသြားပါတယ္ တီငယ္ေရ


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

MANORHARY said...

ဝမ္းနည္းပါတယ္
ကၽြန္မတစ္ကိုယ္တည္း ေၾကကြဲစြာနဲ႔ အေတာင္ပံခတ္ေနခ်င္လို႔ပါ ။...
...........
အမေရာပဲ ခင္ေလးေရ..

Anonymous said...

ငွက္ဆိုတာ..ေကာင္ကင္ထဲမွာဆို
အေတာင္ေညာင္းလာလို႔မွ နား စရာမရွိဘူး..ညီမ
ဖီးနစ္လို ေလာင္ကကၽြမ္းျပီးရွင္ျပန္ထေျမာက္ရင္ျဖစ္ျဖစ္
ေအာက္ခ်င္းလို အသက္နဲ႔ သစၥာတည္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ့္...စိတ္ေစရာအတိုင္း..ကိုယ္လုပ္ခြင့္ရတဲ့ ငွက္ ဆို...ဒုလႅဘတရားပဲ..။
အေတာင္ပံခတ္သံမွာ...ေၾကကြဲေနရင္..လဲ...
ေနေပ်ာ္တယ္..။

Anonymous said...

Hello Khinlaynge,

Why you wrote down like that?
:P
ငွက္ငယ္ေပ်ာ္ပါေစ။။

:P said...

အင္း... အပ်ိဳၾကီးေလသံပါေနတယ္..
ဒိကဗ်ာမွာ.............

Phyo Maw said...

ေနပါ။ ေနႏိုင္တဲ့လူေတြ တေယာက္တည္းေနပါ။
( အားမလို အားမရျဖစ္စြာ... သူတို႕မ်ား ေနႏိုင္လိုက္ၾကတာေနာ္ ) :P

GreenGirl said...

မမ... စိမ္းစိမ္းလည္း အဲ့လိုလိုက္ေနမယ္ေလ :)

Anonymous said...

ကိုရင္ေနာ္
ခ်ဳပ္မထားနဲ႔ေလ
တားလဲမတားနဲ႔
ပိတ္ထားတာကိုဖယ္
မငယ္သြားပါေစ
လိုက္လဲမသြားနဲ႔အံုးေနာ္
ဟိဟိဟိ

Moe Myint Tane said...

ကမၻာႏွစ္ဆယ္႔သံုး ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းေစာင္းတာ
သူ႔၀င္ရိုးေပၚမွာ လည္ပတ္ေနလို႔...
ဒီေရ အတက္အက် ျဖစ္တတ္တာ
လက ဆြဲငင္တတ္လို႔...
ေန႔နဲ႔ည တစ္လွည္႔ဆီေရာက္ရွိခဲ႔တာ
ေနမင္းက အေနာက္ေဂါေယာကြ်န္းကို၀င္တာ
သဘာ၀ပါဘဲေလ...
အဲဒီ႔ သဘာ၀ကဘဲ သဘာ၀ကိုထိန္းေက်ာင္းတယ္
အရာရာကဘဲ အရာရာကို ခ်ည္ေႏွာင္တယ္
စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ဘဲ ေဘာင္ခတ္ရတယ္
ေရြ႕လ်ားျခင္းဆိုတာလည္း
ရပ္တည္ေနတဲ႔အရာေတြေၾကာင္႔သာေပၚေပါက္တယ္။
တကယ္ေတာ႔
လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းျခင္းဆိုတာလည္း
ေကာင္းကင္ရဲ႕ ေဘာင္ထဲမွာဘဲမဟုတ္လား။
ကမၻာေျမရဲ႕ ဆြဲငင္အားေတြကို
လြတ္ေျမာက္ေအာင္ မရုန္းႏိုင္သေရြ႕ေတာ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ ေဘာင္ထဲမွာဘဲေနျပီး
ေဘာင္ထဲမွာ ေသၾကရဦးမယ္ ။

ကဗ်ာေကာင္းေလးကို စီးေျမာသြားပါတယ္။ စကားမစပ္ ကြ်န္ေတာ္႔ေဆာင္ပုဒ္
မေလး အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ႔တယ္။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

Dream said...

မယ္မယ္ ဘာမွ မစဥ္းစားနဲ႔.... စိတ္ခ်မ္းသာသလုိေန။ ဟီးး... :)

Unknown said...

မခင္ေလးေရ...
မာနနဲ႔ သိကၡာ
အခ်စ္နဲ႔၀န္တိုစိတ္
အတိတ္၊ပစၥဳပၸန္ နဲ႔ အနာဂတ္
အတၱနဲ႔လြတ္လပ္မႈကို ကဗ်ာခ်ည္ႀကိဳးနဲ႔ သီကံုးၿပထားတဲ့
အထီးက်န္ငွက္ငယ္ရဲ႕ ေတာင္ပံ့ခတ္သံ သဲ့သဲ့ ကိုႀကားမိပါရဲ႕.........ေကာင္း၏။ ႀကိဳက္၏။

မမသီရိ said...

ညီမေလးေရ..
ေျပာႏိုင္တုန္း ေျပာထားေနာ္..
ေနာင္တေတာ့ မရေစနဲ႕...း )....

ခ်စ္တဲ့
မမသီရိ