အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီ

ကၽြန္မ ႏွင္းဆီေတြကို သိပ္ကိုခ်စ္တာ ဝန္ခံပါတယ္... သူတို႔ကိုထိေတြ႕တိုင္း ဘယ္လိုဂရုစိုက္စိုက္ပါ.. ကၽြန္မ ဆူးစူးတတ္တယ္ ထိန္းလို႔မရဘူး... တစ္ခါက အရမ္းအဆိပ္ျပင္းတဲ့ ႏွင္းဆီျဖဴတစ္ပြင့္ရဲ႕ ဆူးစူးဖူးတယ္ ကၽြန္မညာလက္ညႇိဳးေလး ေလးရက္တိတိ ေယာင္ေနခဲ့ဖူးပါတယ္.. နာက်ဥ္တဲ့ ခံစားမႈနဲ႔အတူ အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီရဲ႕ အဆိပ္ျပင္းျခင္းကို ဘဝမွာပထမဦးဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရ မေမ့ႏိုင္စြာ...........................။

အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာက အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီကို ကၽြန္မအရူးအမူး တြယ္တာသြားခဲ့တယ္.. ခုထက္ထိ ပန္းေတြဝယ္ဖို႔ ပန္းဆိုင္ေရာက္တိုင္း အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီကို လက္ကလွမ္းေနမိဆဲ.... ဖြဖြေလး မထိတထိကိုင္ရင္း ျပန္ျပန္ခ်ထားခဲ့မိတတ္တယ္... ပန္းဆိုင္ေတြကို ေရာက္သြားတိုင္း ဘာမွမဝယ္ခင္ အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီဆီ ေရာက္ေအာင္သြား...! ထိေတြ႕...! ျပန္ခ်...! တျခားပန္းကိုဝယ္..... ဒီေန႔ထိတိုင္ သံသရာလည္ေနဆဲ..။

ဝယ္လိုက္ရင္ ပိုၿပီးရင္းရင္းႏွီးႏွီး ကိုင္တြယ္ျဖစ္မယ္... ကိုင္တာနဲ႔ခပ္နက္နက္ ဆူးစူးခံရမွာ အေသအခ်ာဘဲ... အစူးခံလိုက္ရမွာကို အရမ္းမက္ေမာေနမိသူလို ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ အၿမဲ~~~~~~~~!! အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီက စူးလို႔ထြက္လာမဲ့ အနီေရာင္ေသြးစေတြ စီးကပ္ေျခာက္ေသြ႕သြားတဲ့အထိ ကၽြန္မေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ၾကည့္ခ်င္ေနမိတာ... ေၾကာက္လန္႔စိတ္ဆိုတာ တစ္စေလးမွ မရွိတာ အတိအက်...။

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မလံုးဝ မဝယ္ျဖစ္ေတာ့ဖူး... အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီ... ကၽြန္မကို ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အရသာကို ဘဝမွာ တစ္ခါပဲ ရင္ထဲျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔ တစ္သက္လံုး သိမ္းထားခ်င္မိလို႔ပါဘဲ... ဒီလိုနဲ႔ အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီဟာ ကၽြန္မအေတြးေတြကို ေသခ်ာထည့္ထုပ္ထားတဲ့ အထုပ္တစ္ထုပ္ကို ဖဲႀကိဳးခ်ည္တတ္လာတယ္... တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္မ မသိစိတ္ထဲအထိဝင္ၿပီး ညိႇဳ႕တတ္ျပန္ေသးတယ္...

အညႇိဳ႕ခံရတိုင္းလည္း ကၽြန္မေျခလွမ္းေတြက ပန္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္ကို အလိုလိုကို လွမ္းေနမိေရာ... ပန္းရနံ႔ေပါင္းစံုတဲ့ ဆိုင္မွန္တံခါးကို တြန္းဖြင့္ဝင္ရင္း ေျခအစံုက အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီေရွ႕မွာရပ္လို႔ခစား...!! အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီေပါ့...!!! ခပ္တည္တည္နဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ခ်ည္ထားတဲ့ ဖဲႀကိဳးကိုျဖည္ရင္း ကၽြန္မအေတြးေတြကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ဖတ္ေနတာမ်ား... ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းစြာ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းႏိုင္လိုက္တာေလ...။

ကၽြန္မကေရာ ဘာထူးလို႔လည္း... ဖဲႀကိဳးေျဖလို႔ ဖြင့္ထားတဲ့အထုပ္ထဲကို အေတြးတစ္စ ထပ္ထည့္ေပးခဲ့တတ္ေသးတာပဲ မဟုတ္လား....!! ဒါဟာ... ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ ထပ္တိုးျခင္းေပါ့... ရွိပါေစေလ... ကၽြန္မကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာျပည့္လို႔..............................................။

ဒီမွာ ႏွင္းဆီ
အေတြးေတြခ်ဳပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ
ခ်ိဳၿမိန္ႏိုင္မယ္ထင္လား..!!
မရယ္နဲ႔ ႏွင္းဆီ
ေလွာင္အိမ္ဆိုတ့ဲ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ကို
မင္းမွမသိတာ..!!
လက္ထိပ္နဲ႔အခတ္ခံရမွ ေျခေတြထူးခတ္ခံရမွ
သံတိုင္ေလးဖက္ကာရံမွ
အခ်ဳပ္က်ျခင္း မဟုတ္ဖူးဆိုတာ...!!

အိပ္မက္မဟုတ္တဲ့ ႏွင္းဆီအိပ္မက္က ႏိုးထျပန္ေတာ့... ကၽြန္မေဘးမွာ ဖဲႀကိဳးခ်ည္ထားတဲ့ အထုပ္တစ္ထုပ္...!! အထုပ္ထဲမွာ ႏွင္းဆီရနံ႔ေတြ ထံုအီေနတဲ့ ကၽြန္မအေတြးေတြရွိေနတယ္...။ အဲ့ဒီ....ႏွင္းဆီ..!! မင္းတစ္ဝႀကီးဖတ္ဖို႔ ေလွာင္ပိတ္မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ငါ့ကဗ်ာေတြရွိေနတယ္..... ကၽြန္မကဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ... အသက္ရႈမဝျခင္းေတြကို အသားက်ရင္း ဝေအာင္ရႈတတ္ဖို႔ကို ေမ့ေနခဲ့တာေတာင္ၾကာေနခဲ့ၿပီ.....!! ဒီမွာ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ အဲ့ဒီ...ႏွင္းဆီ...!! ငါ့အေတြး ကဗ်ာေတြနဲ႔............ မင္း........... ေပ်ာ္........... ႏိုင္........... ပါ........... ေစ..........။

(ခင္ေလးငယ္)