ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ေဝျခင္း (သို႔) ဆားခ်က္ျခင္း

ႀကံႀကံဖန္ဖန္ Tag တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ.. ဆားခ်က္ခိုင္းတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆို.. Tag ပိုစ္႔ေတြ ေခတ္စားေနေတာ႔ ဒို႔မ်ားလည္း ေခတ္ေနာက္ မက်ရေလေအာင္ Tag ပိုစ္႔ေလး တစ္ခုလုပ္ၿပီး အားလံုးကို ဆားခ်က္ၾကဖို႔ ႏိုးေဆာ္လိုက္ဦးမွ ဆိုၿပီး ဒီပိုစ္႔ေလးကို ေရးလိုက္ပါတယ္ေနာ္..

Tag ပိုစ္႔ဆိုရင္ တခ်ိဳ႕ေတြ စိတ္ညစ္တတ္ၾကပါတယ္.. မေရးမေကာင္း ေရးမေကာင္းေလ.. ခ်စ္လို႔ ခင္လို႔ Tag လာတာဆိုေတာ႔ ေရးရေတာ႔တာေပါ႔ေနာ္.. မေရးရင္ အားနာစရာႀကီးေလ မဟုတ္ဘူးလား.. (ဟဲဟဲ အခုထဲက ႀကိဳ ခ်ဳပ္ ထားတာ မေရးမွာစိုးလို႔) ဒို႔မ်ားလည္း ႀကံဳဖူးပါတယ္.. Tag ခံရၿပီးဆိုရင္ “နင္ေရး.. ငါမေရးတတ္ဘူး.. နင္ေရး” နဲ႔ သူေရးနိုး ကိုယ္ေရးႏိုး တစ္ေယာက္ေပၚတစ္ေယာက္ လြဲခ်တတ္ၾကပါတယ္.. အခုထိလည္း Tag ေႂကြး ေရးဖို႔ က်န္ေနတာေလးေတြ ႐ွိေနေသးတယ္.. ေရးေတာ႔ ေရးရမွာေပါ႔ေလ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္လို႔ Tag လာတာ မေရးရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲေနာ္... (ခ်ဳပ္ျပန္ၿပီ)

စိတ္ေတာ႔ မပူၾကပါနဲ႔ေလ.. ဒို႔မ်ား Tag တဲ႔ Tag Post က လြယ္လြယ္ေလးရယ္ပါ.. (၅) မိနစ္ အတြင္း ခ်က္ခ်င္းကို တင္လိုက္လို႔ ရတဲ႔ ပိုစ္႔မ်ိဳးပါ.. ဒါေၾကာင့္လည္း ဆားခ်က္ၾကဖို႔ ႀကံဖန္ ႏိုးေဆာ္တာပါလို႔.. ဒီ Tag ပိုစ္႔ေလးက ရည္႐ြယ္ခ်က္လည္း ပါပါတယ္.. အားလံုးလည္း ေက်နပ္စြာ ေရးေပးၾကလိမ္႔မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္ေနာ္..

ဒီလိုပါ.. ဒို႔မ်ား ဘေလာ႔ ေရးသူေတြက ပိုစ္႔ေလးေတြ ေရးၿပီးသြားရင္ ရက္ပိုင္းေလးပဲ ဘေလာ႔ေပၚမွာ တင္ထားတာေလ ဖတ္လိုက္ရသူ႐ွိမယ္.. မဖတ္လိုက္ရသူေတြလည္း ႐ွိမယ္.. အခ်ိန္ၾကာသြားေတာ႔ ဒီပိုစ္႔ေလးက ေအာက္ေရာက္ၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းသြားေရာ.. ဖတ္သူေတြလည္း မ႐ွိေတာ႔ဘူးေပါ႔.. အေဟာင္းေတြ ႐ွာဖတ္တတ္တဲ႔သူေတြ ႐ွိေတာ႔႐ွိပါတယ္.. လူနည္းစုေပါ႔.. ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ အဲ႔ဒီ ပိုစ္႔ အေဟာင္းေလး စာဖတ္သူေတြကို ျပန္ဖတ္ေစခ်င္ ေနမိတယ္.. ဒီလိုစိတ္ေလးေတြ အားလံုးလည္း ခံစားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္.. အခု ဒို႔မ်ား Tag တဲ႔ ကိစၥက အဲ႔ဒီကိစၥ..။

ခ်စ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ..

ကုိယ္႔ စိတ္ထဲမွာ စာဖတ္သူေတြကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ ပိုစ္႔ေလးမ်ား႐ွိရင္ ျပန္တင္ေပးၾကပါလို႔ ႏိုးေဆာ္ရင္း Tag လိုက္ပါတယ္.. ပိုစ္႔အေဟာင္းေလးက ႏွစ္.. လ.. ေတြ ၾကာလို႔ ဖုန္ေတြတက္ေနရင္ ဖုန္ေလးေတြ သုတ္.. Modify ေလးလုပ္.. ဒါမွမဟုတ္ New Version ေလးေျပာင္းၿပီး ျပန္တင္ေပးၾကပါလို႔ေနာ္.. ဒါမွ မဟုတ္ “ပိုစ္႔ေလးက မူရင္းအတိုင္း ေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ” ဆိုရင္လည္း Copy/Paste သာ လုပ္ခ်လိုက္ေပါ႔ (ဟီးးး ဒီေလာက္လြယ္တဲ႔ Tag ပိုစ္႔ ႐ွိမယ္ မထင္) ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ေဟာင္းေနေပမယ္႔ ေကာင္းေနတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးေတြ စာဖတ္သူေတြကို ျပန္ဖတ္ေစခ်င္တာပါ.. သူငယ္ခ်င္းတို႔ ျပန္တင္ေပးမယ္႔ ပိုစ္႔ေလးေတြကို Tag ပိုစ္႔မ်ား ဆိုတဲ႔ ေနရာေလးမွာ စုထားခ်င္တာလည္း ပါ ပါတယ္.. ဒို႔မ်ားလည္း သူငယ္ခ်င္းတို႔ ဘေလာ႔ေလးေတြထဲက မဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ပိုစ္႔ေကာင္းေလးေတြကို ျပန္ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ..

ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္

ဒို႔မ်ား Tag လိုက္သူေတြကေတာ့...

ေကာင္းကင္ကို (ေရးၿပီး)၊ ရန္ေအာင္ (ေရးၿပီး)၊ ကလိုေစထူး (ေရးၿပီး)၊ ပီေက၊ ဟန္သစ္ၿငိမ္ (ေရးၿပီး)၊ ဖိုးေမာင္၊ မိုးေမာင္ (Happy Cloud) (ေရးၿပီး)၊ မိုးျမင့္တိမ္ (ေရးၿပီး)၊ အိပ္မက္ရွင္ (ေရးၿပီး)၊ ကိုရင္ညိန္း (ေရးၿပီး)၊ စပ္မိစပ္ရာ၊ ေဆာင္းယြန္းလ (ေရးၿပီး)၊ ေအာင္သာငယ္ (ေရးၿပီး)၊ ေမာင္မ်ိဳး (ေရးၿပီး)၊ ေတာင္ေပၚသား (ေရးၿပီး)၊ ဖိုးစိန္ (ေရးၿပီး)၊ ဖိုးဂ်ယ္ (ေရးၿပီး)၊ Heart Museum (ေရးၿပီး)၊ Republic (ေရးၿပီး)၊ E-journal (ေရးၿပီး)၊ Craton(ေရးၿပီး)၊ မေနာ္ဟရီ (ေရးၿပီး)၊ မသက္ဇင္၊ အိျႏၵာ (ေရးၿပီး)၊ မမသီရိ (ေရးၿပီး)၊ ေလးမ၊ ပန္ဒိုရာ (ေရးၿပီး)၊ Green Girl (ေရးၿပီး)၊ မီယာ (ေရးၿပီး)၊ Dream (ေရးၿပီး)၊ နန္းညီ (ေရးၿပီး)၊
Tag ထားတယ္ဗ်ိဳ႕မွ (အဖြဲဝင္မ်ားအားလံုး)
Myanmar Blog Directory (အမည္ပါသူမ်ားအားလံုး)

မွတ္ခ်က္။ ။ ေရးၿပီးရင္ ဆက္ၿပီး Tag ဆင့္ ကမ္းေပးၾကပါေနာ္..

ဘယ္ရမလဲ က်ဳပ္လည္း ခင္ေလးကို ဒီလိုေျပာတာေပါ႔...
“ဟဲ႔ ခင္ေလးစုတ္.. သူမ်ားေတြကို Tag ႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး.. နင္လည္း ေရးရမယ္.. နင့္ကို ငါ Tag တယ္..” လို႔

ဒင္းရဲ႕ျပန္ေျပာပံုကေတာ႔..
“ေကာင္စုတ္.. ငါေရး႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး.. ဒီဘေလာ႔ က ႏွစ္ေယာက္နာမည္ အဲ႔ဒီေတာ႔ နင္ပါေရးရမယ္.. ေခါင္းေ႐ွာင္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔.. နင့္ကို ငါ ျပန္ Tag တယ္..” တဲ႔

ခ်စ္ခင္ေလးစာရတဲ႔ စာဖတ္သူတို႔ေရ..

ဒို႔မ်ား ေရးခဲ႔သမွ်ထဲက “ဆန္႔က်င္ဖက္ အျဖစ္ဆံုး” ပိုစ္႔ေလး ႏွစ္ပုဒ္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ေနာ္..

ကၽြန္မႏွင့္ခ်စ္စရာေၾကာင္ျဖဴေလး (ခင္ေလးငယ္)

ေၾကာင္ကေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ဆံုတဲ့ေန႔က မိုးေလးေတြ ဖြဲဖြဲေလး ႐ြာေနတဲ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလး တစ္ရက္....!! အလုပ္ေတြလည္း ေထြေထြထူးထူး မ႐ွိေတာ႔ အခန္းေလးထဲမွာ တစ္ေနကုန္ ရွိေနခဲ့တဲ့ ေန႔ေလး တစ္ေန႔ေပါ႔..။ အိပ္ခန္းထဲက မွန္ျပဴတင္းေပါက္ အႀကီးႀကီးေ႐ွ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေလးရွိတယ္.. ပန္းႏုေရာင္ လိုက္ကာႀကီးကို ႀကိဳးေလးနဲ႔ ဆြဲဖယ္ၿပီး တံခါးကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းအိုးေလးေတြ စီစီရီရီ ထားထားတဲ့ ဝရမ္တာေလကို လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္....။

ကြန္ပ်ဴတာေလးေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ေနရင္း မိုးဖြဲေလးေတြ ႐ြာေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိရယ္ မိုးနံ႔ေလးေတြကို ႐ူ႐ႈိက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရယ္နဲ႔ ကၽြန္မအိပ္ခန္း ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားလိုက္ပါတယ္...။ ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ထားရင္း မိုးဖြဲေသးေသးေလးေတြက ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ ေဆာ့ကစားေနတာေလးကို ကၽြန္မေငးေနမိတယ္..။ သူတို႔မ်က္ႏွာပၚမွာ မထိတထိနဲ႔ လာေရာက္ ၾကည္စယ္ေနတဲ့ မိုးစက္မႈန္ေလးေတြကို ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြက ၿပံဳးၿပီးႀကိဳေနသလိုလို...။ ပန္းေလးေတြ ၿပံဳးေနတာကို ျမင္ေနရတာ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ.. ၾကည့္ရတာ ရင္ခုန္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ...။

အဲဒီအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ.. ျဗဳန္းဆိုၿပီး ျပတင္းေပါက္ ေဘာင္ေလးေပၚ သူ တက္လာခဲ့တာေပ့ါ..။ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ ကၽြန္မလန္႔သြားခဲ့တယ္.. ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးက လန္႔သြားတဲ့ကၽြန္မကို ေခါင္းေလးေစာင္းငဲ့ရင္း မ်က္လံုးေလး အဝိုင္းသားနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတယ္.. သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ ကၽြန္မကိုရင္းႏွီး ေနၿပီးသားလိုပါပဲ သူ႔အၾကည့္ေတြမွာ စိမ္းေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ မျမင္ရပါဘူး..။ ေဘးအခန္း တစ္ခန္းခန္းက ေၾကာင္ကေလး တစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..။

ကၽြန္မသူ႔ကို ၿပံဳးၾကည့္ရင္း လက္ေလးကမ္းလို႔ ႀကိဳလိုက္တာနဲ႔ ညင္ညင္သာသာ ေခ်လွမ္းဖြဖြေလးေတြနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာေလး ေဘးနားအထိ သူေရာက္လာခဲ့တာ....။ သူ႔ကို ေထြးပိုက္ ပြတ္သတ္မိလိုက္တာနဲ႔ ေခါင္းေလးေဝွ႔ၿပီး မ်က္လံုးေလးေတြ ေမွးစဥ္းေနေအာင္ သူေက်နပ္ေနခဲ့ပါတယ္....။ ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ဆံုတဲ့ေန႔မွာပဲ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလး တစ္ေကာင္ဟာ ကၽြန္မရင္ထဲအထိ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း ေနရာယူသြားခဲ့တာပါ...။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔သူ ရင္းႏွီးမႈေတြစလို႔ သံေယာဇဥ္ေတြ ပ်ိဳးခဲ့ၾကတာေပ့ါ...။

အဲဒီေန႔ေလးကစလို႔ ကၽြန္မအိမ္မွာ႐ွိေနတဲ့ ေန႔တိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားတတ္သလို.. ျပတင္းေပါက္ေလးဖြင့္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူလည္း ခုန္ေပါက္ကာ ေရာက္လာတတ္ေနၿပီ..။ သူဟာ ကၽြန္မျပဴတင္းေပါက္ေလး ဖြင့္မယ္႔အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးပါဘဲ..။ ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေလးေပၚကေန ကၽြန္မအိပ္ခန္းေလးအတြင္းမွာ ခုန္လိုက္.. ေပါက္လိုက္နဲ႔ ေျခဆန္႔လည္ပတ္ စပ္စုတတ္တဲ့အထိ ေၾကာင္ေလးဟာ ကၽြန္မကို ရင္းႏွီးေနၿပီ....။

ကၽြန္မ စာေတြ က်က္ေနတတ္တဲ့ အခါမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္.. ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ဇယားတစ္ခုခုကို ဆြဲေနမိခ်ိန္မ်ိဳးေတြဆိုရင္ သူကကၽြန္မေဘးမွာ ေခါင္းေလးပုၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးတတ္တယ္..။ အလိုက္သိတတ္လြန္းတဲ့ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ပါဘဲ.. တစ္ခါတေလ On line မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာတာ ၾကာသြားၿပီဆိုရင္ ေတာ့ သူသိသိသာသာ ကၽြန္မကိုေႏွာက္ယွက္ၿပီ.. သူ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကို အသိေပးသလိုနဲ႔ ကၽြန္မမ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ လမ္းသလားျပတယ္.. ကၽြန္မက မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနျပန္ရင္ ကၽြန္မေျခေထာက္ေလးေတြကို ပြတ္သီးပြတ္သတ္နဲ႔ သူကစားျပရင္း သတိေပးမယ္...။

ကၽြန္မကလည္း တစ္ခါတေလ သူ႔ကိုအရမ္းေနာက္ခ်င္ စခ်င္လာလို႔ လံုးဝ သတိမထားမိဟန္ ေဆာင္ေနၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သူ သီးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ကၽြန္မကို အႀကီးအက်ယ္ ဆႏၵျပေသာင္းက်န္းၿပီ..။ ကၽြန္မစိတ္ကို တင္းထားၿပီး ဆက္ေနေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ “ဝုန္း” ဆို ျပတင္းေပါက္ ေဘာင္ေပၚကို ခုန္တက္ၿပီး သူျပန္ေတာ့မယ္ေပါ့...။ ခ်က္ျခင္း ျပန္သြားတာလည္း မဟုတ္.. အၿမီးေလးကို ပုတ္ပုတ္ၿပီး ေကာက္ျပေနတာ.. တကယ့္ လူသားေလး တစ္ေယာက္လိုပါဘဲ.. အဲ႔ဒီေလာက္ထိ သူစိတ္ေကာက္ျပရင္ေတာ့ မေနႏုိင္ေတာ့သူဟာ ကၽြန္မျဖစ္ခဲ့ၿပီ.. လက္ထဲကဖုန္းကို ခ်က္ခ်င္းခ်ၿပီး ကၽြန္မသူ႔ကို ေခ်ာ့ရပါတယ္...။

သူ ျပတင္းေပါက္ေလး ေပၚကေန ခုန္ဆင္းၿပီး ျပန္သြားမွာကို ကၽြန္မ.. အရမ္း ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ သိေနတ့ဲ ခ်စ္စရာ ေၾကာင္ဆိုးေလးပါဘဲ...။ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္မသူ႔ကို စကားေတြ လွမ္းလွမ္း ေျပာျဖစ္ေသးတယ္.. သူက ကၽြန္မ စကားကို နားလည္ေနသလို သူ႔အၿမီး ဖြားဖြားေလးကို တစ္ဘုတ္ဘုတ္နဲ႔ ေထာက္ခံေနတဲ့ ပံုစံေလးနဲ႔... အရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္..။ စိတ္ညစ္စရာေတြ ႀကံဳလို႔ မ်က္ရည္က်ျပန္ေတာ့ သူစိတ္မေကာင္း.. ကၽြန္မနည္းနည္းေလး အငိုတိတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္မေပၚ ခုန္တက္လာၿပီး သူ႔ေမးေလးနဲ႔ ပြတ္သတ္ ေျဖသိမ့္ တတ္ေသးတယ္..။

ကၽြန္မအခန္းထဲက ေရခဲေသတၱာထဲမွာ သစ္သီးေတြသာမ်ားတာ.. Pet Food နဲ႔ တူတာဆိုလို႔ ထမင္းေျခာက္ခဲေလးေတာင္ ရွိမေနတတ္ပါဘူး.. ခုေတာ့ ေရခဲေသတၱာေဘးက စတီး(လ္)စင္ေလးေပၚမွာ Pet Food ဗူးေလးေတြ အစီအရီနဲ႔ ျဖစ္လို႔ေနေပါ့..။ လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈဟာ တကယ္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ထူးဆန္းပါတယ္..။ ကၽြန္မသူ႔ကို ေဘးမွာထားရင္း သစ္သီးတစ္ခုခု စားျဖစ္တိုင္း သူလည္း သစ္သီးေလးေတြကို လွ်ာေလးနဲ႔ လိုက္တို႔တတ္တာပါဘဲ.. တကယ္ဆိုရင္ ေၾကာင္နဲ႔ ေအးစက္စက္ သစ္သီးေတြနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လည္းေနာ္... ဒါေပမဲ့ သူလည္း စားတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မကို သိေစခ်င္တာေနမွာပါ..။

ကၽြန္မအိမ္မွာ မရွိတဲ့ ေန႔လည္ေတြတိုင္း သူဟာကၽြန္မရဲ႕ ဝရမ္တာေလးမွာ ေဆာ့ကစား ေနတတ္တယ္..။ ညေရာက္လာရင္ေတာ့ သူ႔အိမ္ရွင္ေတြရဲ႕ အခန္းရွိရာကို သူ ျပန္သြားတာပါပဲ..။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္ကို ခဏျပန္ဖို႔ ကိစၥေပၚလာတယ္.. ဒီဇင္ဘာ တစ္လလံုး ကၽြန္မမိသားစုေတြနဲ႔ အတူတူရွိေနၿပီး ဇနဝါရီလလယ္ ေရာက္မွ ျပန္လာျဖစ္မွာပါ... Christmas မွာ ကၽြန္မေၾကာင္ေလးနဲ႔ အတူတူရွိမေန ေပးႏိုင္ပါဘူး...။

ကၽြန္မသူ႔ကို ႀကိဳၿပီးလက္ေဆာင္ေလး တစ္ခုခု ေပးခ်င္ေနမိတယ္.. အမွတ္တရေလးေပါ႔..။ တစ္ေခ်ာင္းထိုးအပ္ Set ေလးတစ္စံုရယ္.. သိုးေမႊးအနီရဲရဲေလး ႏွစ္လံုးဝယ္ၿပီး ေၾကာင္ေလးအတြက္ ဦးထုပ္ေလး စထိုးတယ္..။ သံုးရက္နဲ႔ပဲ ခ်စ္စရာဦးထုပ္ အနီရဲရဲေလး ထိုးၿပီးသြားပါတယ္..။ ထံုးစံအတိုင္း ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္လို႔ ေၾကာင္ေလး အလာကို ကၽြန္မၾကာၾကာ မေမွ်ာ္လိုက္ရပါဘူး သူေရာက္လာခဲ့တယ္..။ ကၽြန္မသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း လက္ေဆာင္ ဦးထုပ္ေလးကို သူ႔ေခါင္းေလးမွာ တယုတယ ေစာင္းေပးၿပီး သူ႔ေမးေစ့ေအာက္မွာ ႀကိဳးေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး ခ်ည္ေပးလိုက္တယ္..။

ကၽြန္မပါးစပ္ဖ်ားေလးကလည္း ဒါေၾကာင္ေလးအတြက္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ထိုးထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးဆိုတာ တစ္ဖြဖြ ေျပာေနမိရင္းေပါ့...။ သူလည္း အရမ္းကိုေပ်ာ္ေနတာပါ.. အေမႊးဖြား ျဖဴျဖဴစြတ္စြတ္နဲ႔ သူ႔ေခါင္းေပၚက အနီရဲရဲဦးထုပ္ေလးက အရမ္းကို လိုက္ဖက္လြန္းေနတာေပါ့..။ ခ်စ္စရာေလးပါ..။ ကၽြန္မသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း ဓါတ္ပံုေလး႐ုိက္လိုက္တယ္..။ ခ်က္ျခင္းဘဲ အဲဒီပံုေလးကို Computer Background ေလးတင္လိုက္ပါတယ္...။

ကၽြန္မရဲ႕ေၾကာင္ေလးက ေမာ္နီတာနားေလးကို ကပ္ကပ္သြားလိုက္ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ နမ္းလိုက္ ကၽြန္မဆီကို ျပန္ေျပးလာလိုက္နဲ႔ သူအရမ္းကို ေပ်ာ္ေနတာ သိသိသာသာပါဘဲ... ပံုေလးထဲမွာ ကၽြန္မကသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၿပံဳးေနသလို ဦးထုပ္အနီေလးနဲ႔ ေၾကာင္ေလးကလည္း မ်က္လံုးေလး အဝိုင္းသားနဲ႔ Camera ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာေလ...။ သူ... ေပါင္ေပၚကို ျပန္တက္လာေတာ့ ကၽြန္မသူ႔ကို စကားေတြ စေျပာမိတယ္... ကၽြန္မ မ႐ွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လိမ္လိမ္မာမာ ေနခဲ့ဖို႔ရယ္... ခြဲခြါေနရတာ ၾကာေနတဲ့ မိသားစုနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္ အိမ္မွာ ေပ်ာ္ေနရင္းနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္မေၾကာင္ေလးကို သတိရေနမိမွာ ဆိုတာေတြေရာ အစံုပါပဲ...။

ပထမေတာ့ သူက ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတာေပါ့... ခဏေနေတာ့ ကၽြန္မေပြ႕ထားတဲ့ လက္ေတြထဲက ႐ုန္းထြက္ၿပီး ေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရမ္းရင္း ဦးထုပ္အနီေလးကို သူခါခ်လိုက္တယ္... ႐ုတ္တစ္ရက္ သူ႔ အမူအယာေတြကို ကၽြန္မနားမလည္ႏိုင္ဘဲ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတုန္းမွာ ကၽြန္မေ႐ွ႕က ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေပၚကို ခုန္တက္ရင္း ကၽြန္မနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ သူထိုင္တယ္... ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္နဲ႔ အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္... ကၽြန္မသိလိုက္ၿပီ... သူအရမ္း ေၾကကြဲ ေနၿပီဆိုတာကို...

“ဟင့္အင္း ကၽြန္မလည္း ေၾကာင္ေလးလိုပါဘဲ.....” စိုးထိတ္တုန္ရီစြာနဲ႕ ထြက္လာတဲ့ ကၽြန္မရင္ထဲက စကားေလး မဆံုးခင္မွာ သူ.. အခန္းအျပင္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ.. ကၽြန္မကို ေခါင္းငဲ့ကာ တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ရင္း ျပတင္းေပါက္ေလးေပၚက ခုန္ဆင္းသြားခဲ့တယ္...။ ေၾကာင္ေလးကၽြန္မကို တကယ္ ထားသြားခဲ႔ၿပီလား.. ကၽြန္မမ်က္ရည္ေတြ အလိုလို က်လာတယ္.. သူ စိတ္ေကာက္သြားတာပါ.. စိတ္ေျပတာနဲ႔ ကၽြန္မဆီ ျပန္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္...

ဒါေပမဲ့ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ခ်စ္စရာ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးဟာ ရက္စက္စြာနဲ ကၽြန္မကို ခြဲသြားခဲ့ပါၿပီ..။ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္.. မအိပ္ႏိုင္.. လြမ္းဖ်ား ဖ်ားၿပီး ေဆးခန္းျပလိုက္ရတဲ့အထိ ျဖစ္ဖူးတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူယံုႏိုင္မွာလဲ.!! လိုက္႐ွာပါေသးတယ္.. ကၽြန္မ ေဘးအခန္းေလးေတြအထိ သြားၿပီး တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ ေၾကာင္ေလးကို လိုက္ရွာမိတယ္... ဒါေပမဲ့..........။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့အရာပါ.. အပူေတြ... အပူမီးေတြ.. ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္မမွာ ေလာင္ကၽြမ္းလို႔.... ဒီေန႔ထက္ထိ ေၾကာင္ေလးျပန္လာဖို႔ကို ႐ူးသြပ္စြာ ေမွ်ာ္ေနမိဆဲ... အခန္းေလးမွာ ရွိေနခ်ိန္တိုင္းလည္း ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ရာသီမေ႐ြး ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားမိေနဆဲ.... ေရခဲေသတၱာေလး ေဘးက စတီးစင္ေလးေပၚမွာလည္း ဖံုတက္ေနတဲ့ Pet Food ဗူးေလးေတြက အစီအရီရွိေနဆဲ... သူ.. ခဏေလးသာ ေစာင္းသြားခဲ့တဲ့ ဦးထုပ္နီနီေလးကိုလည္း တယုတယနဲ႔ ျမတ္ႏိုးစြာ ကၽြန္မသိမ္းထားမိေနဆဲပါ။

ကၽြန္မရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ ေမာ္နီတာေလးေပၚက သူ႔ပံုရိပ္ေလးဟာလည္း လေတြ ႏွစ္ေတြ ေျပာင္းသြားသည့္တိုင္ ခုထက္ထိ ဒီအတိုင္းေလးပါပဲ......

ေဟာ.... မိုးဖြဲေလးေတြ က်လာျပန္ၿပီ... ကၽြန္မေလ...............

(ခင္ေလးငယ္)

ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္မုန္းစရာေၾကာင္နက္ႀကီး (ကိုရင္ေနာ္)

က်ေနာ္႔ကို အၾကင္နာကင္းမဲ႔တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆို အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ေတြဆိုရင္ ခ်စ္လို႔ကို မရဘူး.. အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ဆိုတာ အိမ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳတာေတြ ႐ွိသလို အက်ိဳးမျပဳတာေတြလည္း ႐ွိပါတယ္..။ ေခြးဆိုရင္ အိမ္ေစာင့္ေပးတယ္ လံုၿခံဳေရးအတြက္ အက်ိဳးျပဳတယ္ေပါ႔.. ယုန္တို႔ ေ႐ႊငါးတို႔ ၾကက္တူေ႐ြးတို႔ကေတာ႔ အက်ိဳးမျပဳဘူး ထင္တာပဲ.. အေပ်ာ္သက္သက္ ဒါမွမဟုတ္ အလွျပၾကဘို႔ ေမြးၾကတယ္ထင္ပါတယ္.. တခ်ိဳ႕ဆို ေမ်ာက္တို႔.. ေႁမြတို႔.. ဝက္ဝံတို႔.. ႏိုင္ငံျခားမွဆို က်ားေတြ ျခေသၤ႔ေတြေတာင္ ေမြးတဲ႔လူ ႐ွိေသးတယ္..။

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာကလည္း တကယ္ေတာ႔ ျဖစ္လြယ္တယ္ေလ.. သက္မဲ႔အရာဝထၳဳ ေတြကိုေတာင္ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ေသးတာ သက္႐ွိတိရိစာၦန္ေတြကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္တာ ဆန္းေတာ႔ မဆန္းပါဘူး..။ အလြန္အက်ဴးႀကီး ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔.. တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ေခြးေလးေတြ ေၾကာင္ေလးေတြကို လူေတြနဲ႔ တစ္တန္းတည္းထားၾကတယ္ ပြတ္သပ္ေပြ႕ပိုက္ ရင္ေသြးေလးက်ေနတာ.. သူတို႔စားဖို႔ သတ္သတ္လုပ္ေပးရတယ္ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းျပရေသးတယ္.. ေနာက္ဆံုး အီအီး.. ႐ွဴ႐ွဴးကအစ လိုက္တယ္ ေပးရတယ္.. တခ်ိဳ႕မ်ားဆို ကိုယ္႔ေခြးေလး.. ေၾကာင္ေလး ေပ်ာက္လို႔ ငိုလို႔ငို.. ဖ်ားလို႔ဖ်ား.. စိတ္ညစ္စရာပါ..။

အဲ႔ဒီလို အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ေတြထဲမွာ ေၾကာင္ကိုေတာ႔ အမုန္းဆံုးပဲ.. ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ႔ မသိဘူး ငယ္ငယ္ထဲက မုန္းကို မုန္းေနတာ.. Tom & Jerry ထဲက ႂကြက္ေလးကို ႏိုင္စားလို႔ မုန္းသြားတာလားေတာ႔ မသိဘူး.. ႐ြံလည္း႐ြံတယ္ ေၾကာင္ေတြ႕ရင္ တစ္ခုခုနဲ႔ ေပါက္ခ်င္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ ကန္ပလိုက္ခ်င္တယ္.. တကယ္တကယ္ အလြတ္ႀကီးကို မုန္းေနတာ..။

တစ္ရက္ေတာ႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ႐ွမ္းျပည္ဘက္ ခရီးထြက္ျဖစ္တယ္.. မႏၱေလးေရာက္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မွာ တစ္ည ဝင္တည္းရတာေပါ႔.. ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အိမ္မွာ ေၾကာင္နက္ႀကီး တစ္ေကာင္႐ွိတယ္.. သူတို႔ မိသားစုကလည္း ေၾကာင္နက္ႀကီးကို ေသြးသားရင္း တစ္ေယာက္လိုကို ခ်စ္ၾကတာ.. လြန္လြန္းပါတယ္ ေပြလိုက္ ဖက္လိုက္ ပြတ္လိုက္ သပ္လိုက္ နမ္းေတာင္ နမ္းလိုက္ေသးတယ္.. က်ေနာ္ေလ စိတ္ေတြ ညစ္လိုက္တာ တကယ္တကယ္..။ နဂိုကမွ ေၾကာင္မုန္းသူပါဆိုမွ အဲ႔ဒီလို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေတြ ျမင္ေတာ႔ အသည္း ယားလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔..။

ညေရာက္ေတာ႔ သူတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ ထမင္းစားတာေပါ႔.. အဲ႔ဗ်ာ.. “ေညႇာင္..” ဆိုၿပီး ထမင္းစားပြဲေပၚ ခုန္တက္လာေရာဗ်ာ.. လန္႔လည္းလန္႔ အံ႔လည္း အံ႔ၾသသြားတာေပါ႔.. သူတို႔ကေတာ႔ “သားေလး...လာ..” ဆိုၿပီး စားပြဲေပၚ ငါးေၾကာ္တစ္တံုး ခ်ေပးလိုက္တယ္ဗ်ာ.. ၿပီးေတာ႔ ဟိုဟင္းခြက္လိုက္နမ္း ဒီဟင္းခြက္လိုက္နမ္းနဲ႔.. အငယ္မေလးက “သားငယ္ေနာ္ နင့္ဟာနင္စား” ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္တံုး ခ်ေပးလိုက္ျပန္ေရာ.. ၾကည့္ေလဗ်ာ မသတီစရာ ေၾကာင္ကိုမ်ား အဲ႔လိုေကၽြးစရာလားဗ်ာ.. က်ေနာ္ေလ ဆက္စားရ အခက္ မစားရ အခက္.. ဟင္းခြက္ေတြကို ေက်ာ္ခြၿပီး က်ေနာ္႔ထမင္းပန္းကန္နား လာနမ္းေသးတယ္.. ေတာ္ေသးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက အလိုက္တသိ ဂုတ္ကေန ကိုင္ၿပီး ဆြဲယူသြားေပလို႔.. စိတ္ညစ္လိုက္တာဗ်ာ.. သူတို႔မို႔ မ႐ြံမ႐ွာ..။

ဒီလိုနဲ႔ ထမင္းစားၿပီးေတာ႔ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ရင္း စကားေျပာၾကတာေပါ႔.. အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ ေၾကာင္စုတ္ေၾကာင္ျပတ္က “ေညႇာင္..” ဆိုၿပီး က်ေနာ္႔ေပါင္ေပၚ ခုန္တက္လာပါေရာ.. ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ လန္႔သြားတာေပါ႔.. သူ႔လက္သည္းေတြက က်ေနာ္႔အသားကို အပ္ေတြနဲ႔ ထိုးလိုက္သလိုပဲ.. က်ေနာ္လည္း စတြန္႔သြားတယ္.. အိမ္႐ွင္ေတြ ေ႐ွ႕မွာဆိုေတာ႔ ေမာင္းထုတ္ရမွာ အားနာတာေပါ႔.. သူတို႔အခ်စ္ေတာ္ အသည္းတံုးႀကီးကိုး.. ေဒါသကို ေအာင့္အီးရင္း ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ၾကင္နာသေယာင္ ေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးေန ရေတာ႔တာေပါ႔.. သေကာင့္သားကလည္း သူ႔အိပ္ယာမ်ား မွတ္ေနလားမသိ ဟိုလူးဒီလိမ္႔.. က်ေနာ္ေလ ၾကက္သီးေတြထ.. ဆူးကဆူး.. ယားကယားနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးသာ ၿပံဳးေနရတယ္ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ စိတ္႐ွိလက္႐ွိ ကိုင္ေပါက္ လိုက္ခ်င္ေနတာ.. မသိမသာ ၾကမ္းေပၚ ျပန္ခ်လိုက္ ဒင္းက ျပန္ခုန္တက္လာလိုက္.. လက္သည္းႀကီးက ထိုးလိုက္.. က်ေနာ္က စတြန္႔သြားလိုက္နဲ႔ ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္..။

ေသခ်င္းဆိုးက ဘယ္မွကိုမသြားေတာ႔ဘူး.. က်ေနာ္႔ေပါင္ေပၚမွာ မွိန္းေနေလရဲ႕.. က်ေနာ္ေလ စိတ္ေတြတိုလိုက္တာ.. အိမ္သားေတြမသိေအာင္ သူ႔ဂုတ္သားက အရည္ျပားကို ပြတ္သလိုလိုနဲ႔ တအားဆြဲလိမ္လိုက္ေတာ႔ “ေညႇာင္.. ေညႇာင္” ဆိုၿပီး ေအာ္ပါေလေရာ.. အိမ္သားေတြကလည္း ေၾကာင္စကားမ်ား နားလည္ေလသလားမသိ အားလံုးက်ေနာ္ကို ဝိုင္းၾကည့္ၾကတယ္.. က်ေနာ္လည္း စပ္ဖီးဖီးနဲ႔ သူ႔ေခါင္းကို က်ေနာ္႔ပါးနဲ႔ ကပ္ရင္း “အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ စလို႔ေကာင္းတယ္” လို႔ေျပာလိုက္ရတယ္.. အိမ္သားေတြကလည္း ေက်နပ္သြားဟန္နဲ႔ ၿပံဳးၾကည့္ေနၾကတယ္.. က်ေနာ္႔ စိတ္ထဲကေတာ႔ ကလိကလိနဲ႔.. လုပ္ခ်င္ေနတာ..။ ေၾကာင္စုတ္က က်ေနာ္႔ပါးကို လွ်ာနဲ႔လွမ္းလ်က္မလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ အေ႐ွာင္ျမန္ေပလို႔..။

ညအိပ္ယာဝင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မရဘူး ဘယ္အခ်ိန္ အိပ္ယာေပၚ တက္လာမလဲလို႔ ေတြးၿပီး လန္႔ေနရတာ.. သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာ႔ အေပါ႔က သြားခ်င္လာေရာ အိပ္ယာက မထခ်င္ထခ်င္ ထရေတာ႔တာေပါ႔.. အခန္းျပင္ ထြက္လိုက္ေတာ႔ တစ္အိမ္လံုး အိပ္ေနၾကတာ ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္လို႔.. မီးခလုတ္ကလည္း ဘယ္နား႐ွိတယ္မသိ အကန္းတစ္ေယာက္လို ဟိုစမ္းဒီစမ္း ဝါးတားတားနဲ႔..။

အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ “ဒိတ္” ကနဲ႔ ရင္တုန္သြားတယ္.. ေက်ာထဲကလည္း ေအးခနဲ စိမ္႔သြားတယ္.. ၾကက္သီးေတြလည္း “ျဖန္း” ကနဲ႔ ထသြားတယ္.. က်ေနာ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ အစိမ္းေရာင္မ်က္လံုးတစ္စံု.. က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တည့္တည့္ေလာက္ဆီက.. သရဲဆိုတာမ်ားလား..!! ေၾကာက္လန္႔စိတ္ေတြနဲ႔ ရင္ေတြ တုန္လာတယ္..။

ေတြးေနတုန္းမွပဲ “ေညႇာင္...” ဆိုၿပီး ေရခဲေသတၱာေပၚက ခုန္ခ်လာတဲ႔ “မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္း ေၾကာင္စုတ္”.. က်ေနာ္႔ေျခေထာက္နား ေရာက္လာတယ္.. သူ႔ကိုယ္လံုးနဲ႔ က်ေနာ္႔ေျခေထာက္ကို ပြတ္သပ္ရင္း ကစားေနတယ္.. က်ေနာ္႔ေျခဖမိုးေပၚ သူ႔လက္သည္းဆူးဆူးေတြ လာေထာက္မိေတာ႔.. က်ေနာ္ေလ ေၾကာက္တာေရာ.. လန္႔သြားတာေရာ.. စိတ္တိုတာေရာ.. နာတာေရာ.. မုန္းတာေရာ.. အားလံုးေရာၿပီး ႐ုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ႀကံဳးကန္လိုက္မိတယ္.. “ေညႇာင္...))))..” “ ဒုန္း..)))..” ဆိုၿပီး ခပ္ေဝးေဝးကို လႊင့္ထြက္သြားတယ္...။

သူငယ္ခ်င္းလာႏိုးေတာ႔ မနက္(၈)နာရီထိုးေနၿပီ.. (၉)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုရင္ ႐ွမ္းျပည္တက္ဖို႔ ကားလာႀကိဳေတာ႔မယ္.. ပ်ာယီးပ်ာယာထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းသို႔အသြား စားပြဲေအာက္က ေဒါင့္ေလးမွာ ေခြေနတဲ႔ “ေၾကာင္နက္”..။

က်ေနာ္႔ကိုေတြ႕ေတာ႔ အၿမီးေလးကုတ္သြားတယ္.. တစ္ခ်ိန္လံုး ေျပးလြားခုန္ေပါက္ ေဆာ႔ကစားေနတတ္တာ ခုေတာ႔ ၿငိမ္လြန္းေနတယ္.. သူ႔မ်က္လံုးေတြက ငိုထားသလို မို႔မို႔အစ္အစ္ ရီေဝေနတယ္.. က်ေနာ္႔ကို ၾကည့္ေနတဲ႔ သူ႔အၾကည့္ေတြက တစ္ခုခု ေျပာေနသလိုလို..။ ရန္လိုမႈ မုန္းတီးမႈေတြ မပါတာေတာ႔ေသခ်ာတယ္.. က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ “ထိတ္” ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္.. ညက က်ေနာ္ ကန္လိုက္လို႔မ်ား သူတစ္ခုခုျဖစ္သြားသလား..! ေျခလက္ေတြမ်ား က်ိဳးပဲ႔ကုန္ၿပီလား.. ေသခ်ာပါၿပီ.. က်ေနာ္လြန္သြားၿပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္ၿပီ..။

က်ေနာ္သူ႔အနား မသိမသာ ကပ္သြားေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ ခၽြန္ခၽြန္ထက္ထက္ လက္သည္းေလးေတြကို ဖြက္ရင္း မ်က္လံုးေလး မွိတ္သြားတယ္.. နာက်င္ညည္းညဴသံ ခပ္တိုးတိုးေလး ၾကားေနရတယ္.. ဟုတ္ပါတယ္.. က်ေနာ္႔ေၾကာင့္ သူဒဏ္ရာရသြားခဲ႔ၿပီ.. က်ေနာ္တကယ္ကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသြားတယ္.. သူ႔ေခါင္းေလးနဲ႔ ေက်ာေလးကို က်ေနာ္ သပ္ေပးေနမိတယ္.. ရင္ထဲကတကယ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ သနားၾကင္နာမႈနဲ႔ပါ..။ က်ေနာ္... က်ေနာ္ေလ...။

႐ွမ္းေတာင္တန္းႀကီးေတြကို တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး ေက်ာ္ျဖတ္ေနသလို က်ေနာ္႔အေတြးေတြလည္း လိႈင္းလံုးႀကီးေတြလို ရင္ထဲမွာ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး.. သူဟာ ရန္သူလည္း မဟုတ္၊ အင္အားခ်င္းလည္း မမွ်၊ အျပစ္လည္း မ႐ွိ.. ေမတၱာခံယူရန္သက္သက္ ကိုယ္႔အနား ကပ္လာေသာ တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ကို ေမတၱာတရား မ႐ွိေသာ.. အၾကင္နာ ကင္းမဲ႔ေသာ.. ရက္စက္တတ္ေသာ.. အသိဉာဏ္ မ႐ွိေသာ က်ေနာ္.. သူ႔ကိုနာက်င္ေစခဲ႔ၿပီ.. က်ေနာ္မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္တယ္.. သံေယာဇဥ္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာရဲ႕ ေလးနက္တဲ႔ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း က်ေနာ္လက္ေတြ႕ နားလည္သြားပါၿပီ.. ေၾကာင္နက္ေလးရဲ႕ပံုရိပ္နဲ႔ “ေညာင္..” ဆုိတဲ႔အသံေလး ျမင္ေယာင္ၾကားေယာင္လာတယ္.. “ေနာင္တ” ဆိုတာထက္ပိုတဲ႔ အသိတရားတစ္ခုကို တကယ္ရ႐ွိလိုက္ပါၿပီ...။

(ကိုရင္ေနာ္)

လက္သံုးစကား (ကေလးေလး)

က
ေလး
ေလး
က
ေတာ႔

ဘာ
မွ
ေရး
ေတာ႔
ဖူး

က
ေလး
ေလး
ရဲ႕

လက္
တံုး
စ
ကား
ေလး
ဖဲ

ေျပာ
ေတာ႔
မယ္


တိ
ဖူး
တိ
ဖူး
ဗိုက္
ဆာ
တယ္

က
ေလး
ေလး

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ႐ွင္ဗ်ာ..

ကိုရင္ေနာ္ ခင္ေလးငယ္ ကေလးေလး