Thursday, April 23, 2009

ကေဝ တမ္းခ်င္း

ေတာနက္မ်က္မည္းမွာ
အာ႐ံုတလြဲနဲ႔

စိတ္ေတြျဖန္႔က်က္ေနလိုက္တာ..။


အေမာတႀကီးေျပးကပ္လာတဲ့ေလတစ္စ
ကိုယ့္ဆံႏြယ္ေတြကို အဖြမွာ

ေယာင္ၿပီး တ မိတယ္ “ကေဝ”..။


လက္သြားတဲ့ အၿပံဳးက

ရင္ဘတ္ကေန အန္ထြက္က်လာလို႔

ျပန္သိမ္းခ်ိန္ေတာင္ မရခဲ့ပါဘူး..။

ကိုယ္မျမင္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္အနားမွာ

ရွိေနခဲ့တာလား..!
ရွိေနေပးတာလား..!

ရွိေနေပးဦးမွာလား..!!

ဆႏၵကို ကိုယ္ခ်မျပပါဘူး

သိမ္းထားတဲ့ ေလးနက္မႈေတြနဲ႔

ေတြေဝရတာေလာက္ လွတဲ့အရာ

ဒီကမၻာမွာ မရွိမွေတာ့

အလွကို ျငင္းပယ္ဖို႔အထိ

မ႐ူးသြပ္ခ်င္တာ အမွန္ပါပဲ..။


ဒီအတိုင္းေလးပဲေကာင္းပါတယ္
ရနံ႔မပ်ယ္မယ္႔ ပန္းတစ္ပြင့္

ရင္မွာဝင့္ေနတာ က်က္သေရရွိလို႔ပါ

ႏြမ္းမွာစိုးတယ္ “ကေဝ”..။


အမွတ္တရ သံစဥ္တစ္ပုဒ္ကို

သိမ္းထားမွာေပါ့

သတိရတဲ့အခါ ထုတ္ၾကည့္ဖို႔ေလ..။


ဒီလိုနဲ႔... ထပ္ၿပီး

ေတာနက္မ်က္မည္းမွာ

အာ႐ံုတလြဲနဲ႔

စိတ္ေတြျဖန္႔က်က္မိဦးမယ္..။


(ခင္ေလးငယ္)

13 comments:

ေတာင္ေပၚသား said...

တီငယ္ေရ ဘာေတြျဖစ္ေနတာတုန္းမသိ။ ခုတေလာ ကေ၀ေတြ ေသာင္းက်န္းေနတာလား... မျမင္တာလဲ ၾကာေနျပီေနာ့္ ကေ၀ေတြကုိ တားေသာင္ေပၚ လုိက္ရုိက္ထုတ္လုိက္မယ္ ဘယ္မွာလဲေျပာ အဟဲ


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

Anonymous said...

ခင္ေလး
ကေဝ တစ္ေကာင္က ၿပဳစားထားၿပီထင္တယ္ေနာ္ း)
မေနာ္

flowerpoem said...

ကေ၀ ေတြကို Series လုိက္ဖတ္သြားပါတယ္ရွင္..

မိုးေမာင္(HappyCloud) said...

တကယ္ပဲ အာ႐ံုတလြဲနဲ႔...
စိတ္ေတြကို ျဖန္႔က်က္ထားမွာလား...???
တကယ္ ျပဳစားခံေနရပံု ေထာက္တယ္ေနာ္။
စာေရးတဲ့သူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ အငွားခံစားတယ္ ေျပာေျပာ.. စိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြကေတာ့ ပါေနမွာပဲဗ်။ အဟဲ... အလ်င္းသင့္ရင္ အင္တာဗ်ဴးေတာ့ ရွိမယ္ဗ်ိဳ႕။ မညာေၾကးေနာ္... ကေ၀စီးရီး သံုးပုဒ္ေျမာက္ျဖစ္သြားၿပီးဆုိေတာ့ အင္တာဗ်ဴးေတာ့ လက္ခံသင့္ေနၿပီ။

thetpaingthu said...

မမေရ..
အရမ္းေကာင္း.. ဒီကဗ်ာေလးကို အၾကိဳက္ဆံုး...
(ကုိရင္ေနာ္ၾကီး မနာလိုမျဖစ္နဲ႕) အဟတ္.... ဟတ္

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ခင္ေလးေရ ဘယ္က ကေ၀၊က၀ လာေႏွာင့္ယွက္ေနလည္း ေျပာကြာ...... ကေ၀ႏိုင္ဓါးနဲ႔ လိုက္ယမ္းလိုက္မယ္ လာေလေရာ့.....

Anonymous said...

ေကာင္းလွခ်ည္လားကဗ်ာက.. ဟဲဟဲ..

mgngal said...

လက္သြားတဲ့ အၿပံဳးက
ရင္ဘတ္ကေန အန္ထြက္က်လာလို႔
ျပန္သိမ္းခ်ိန္ေတာင္ မရခဲ့ပါဘူး..။

အဖြဲ ့ေလး ၾကိဳက္တယ္ဗ် ။ ကဗ်ာေကာင္း တစ္ပုဒ္ဖတ္ရတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူး အစ္မ ခင္ေလး ။ :)

Anonymous said...

အရမ္းေကာင္းတယ္။

ပိုင္ၿဖိဳးကို said...

ဒီကဗ်ာေလးကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးကိုေပါ့၊

ဒီလိုနဲ႔... ထပ္ၿပီး
ေတာနက္မ်က္မည္းမွာ
အာ႐ံုတလြဲနဲ႔
စိတ္ေတြျဖန္႔က်က္မိဦးမယ္..။

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

သိမ္းထားတဲ့ ေလးနက္မႈေတြနဲ႔
ေတြေဝရတာေလာက္ လွတဲ့အရာ
ဒီကမၻာမွာ မရွိမွေတာ့
ေတြးၾကည့္တယ္။ ေလးနက္မွဳေတြနဲ႔ ေတြေဝမိတဲ့ ခဏတိုင္းမွာ (သူနဲ႔သာပက္သက္ေနမယ္ဆိုရင္) ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကမာၻသစ္တစ္ခု ပိုင္ေနသလိုပဲ။

စကားလံုးေလးေတြကို သေဘာက်ေၾကာင္းပါ။

သုခမိန္(E-Journal)

အိျႏၵာ said...

ခင္ေလးေရ..

မႀကီး ကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္...

ဆြတ္ပ်ံ႕စရာေကာင္းတဲ့ကဗ်ာ ေလးတစ္ပုဒ္ပါ..။

ကိုရင့္ကိုၾကည့္ေပါင္းေနာ္...

ဖုန္မႈန္႕ကိုလ်က္ဆားလုပ္ေကၽြးတဲ့လူမ်ိဳး...

Dream said...

မယ္ကလန္ထြက္ေနတာပဲ.. ကဗ်ာေရးတာက.....

မက္မက္မယ္မယ္လုိ႔ မေျပာရဘူး.. ေတာ္ခ်က္က လန္ထြက္ေနတယ္... ဟိဟိ