Wednesday, July 9, 2008

တစ္ခါက ႏိုဝင္ဘာဆီသို႔... (၂)

ေညာင္ဦးၿမိဳ႕ရဲ႕ မနက္ခင္းေစ်းေလးကေတာ့ သဘာဝရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ လွလွပပ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေလးပါဘဲ... Package Tour Group ႏိုင္ငံျခားသား ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ စည္ကားေနတယ္။ က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလး ႏွစ္ေယာက္လံုး ခ်ည္ထည္ထမီ(ထမိန္)စကပ္ အရွည္ေလးေတြနဲ႔ တမ်ိဳးဆီ ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတယ္။ ေနရာတကာ စပ္စပ္စုစုႏိုင္လွတဲ့ မစပ္စု.. သူ႔ကိုက်မက “စုစု” လို႔ဘဲေခၚလာတာ အခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီေလ... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ စာဂ်ပိုး.. သူ႔ကိုေတာ့ “ပိုးပိုး” လို႔ဘဲေခၚျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ “စုစု”နဲ႔ က်မခႏၶာကိုယ္က မတိမ္းမယိမ္းဆိုေတာ့ က်မအတြက္ ေမေမခ်ဳပ္ေပးထားတဲ့ ဝမ္းဆက္ေလးက သူနဲ႔ေတာ႔ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလးပါဘဲ..။ “ပိုးပိုး” ကေတာ့ အရပ္ရွည္သူမို႔ က်မညီမေလးရဲ႕ ဝတ္စံုေလးကို ဆင္ေပးထားတယ္။ က်မကေတာ့ ျမန္မာမေလးပီပီ ခ်ည္ထည္လံုခ်ည္နဲ႔ ခါးတိုအက်ႌ ႐ိုး႐ိုးေလးကိုသာ ဝတ္ထားခဲ႔တယ္.. ျမန္မာဝတ္စံုကိုသာ ဝတ္ခ်င္ေသာ က်မတို႔အားလံုးအတြက္ ေသခ်ာစီစဥ္ေပးလိုက္တဲ့ ေမေမ့ကို ေက်းဇူးတင္ရင္း စိတ္ကူးနဲ႔မွန္းကာ ဦးခ်ျဖစ္ေသးတယ္..။

ဇီးျဖဴသီးေတြကို အပံုလိုက္ေလးေတြပံုၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ ဆိုင္ေလးေရွ႕ အေရာက္ “ပိုးပိုး”ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ေျဖရေတာ့တယ္..။ ဒီလိုနဲ႔ အသီးအ႐ြက္ေပါင္းစံုကို ေျမႀကီးေပၚမွာခင္းေရာင္းေနတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြကိုေက်ာ္ၿပီး ေစ်းထဲကိုဝင္ခဲ့တယ္။ ေစ်းထဲမွာေတာ႔ ဆိုင္ခန္းေလးေတြနဲ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြရွိေနတယ္။ “စုစု” တစ္ေယာက္ ဓါတ္ပံုေတြ အားရေအာင္႐ိုက္အၿပီးမွာဘဲ က်မတို႔ ေညာင္ဦးေစ်းထဲက ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့တယ္...။

ေစ်းကထြက္အၿပီး ေညာင္ဦးေစ်းနဲ႔ အနီးဆံုး ေရႊစည္းခံုေစတီ ဘက္သို႔ ကားကိုဦးတည္ခဲ့ပါတယ္..။ ဘုရားေစာင္းတန္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာေတာ့ မန္က်ည္းေတာ္ဖီနဲ႔ ပုန္းရည္ႀကီးေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြက အစီအရီနဲ႔ပါ..။ ဘုရားပုရဝဏ္ထဲကိုေရာက္ၿပီး ဒူးေလးတုတ္ကာ ဘုရားကို ဦးခ်ကန္ေတာ့ခ်ိန္မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္း က်မထိုင္သလို လိုက္ထိုင္ၿပီး ဦးခ်ကန္ေတာ့ေနတာ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတယ္ေလ...။ ေရႊစည္းခံုေစတီက အျပန္မွာေတာ့ Hotel ကို ေမာင္းေပးဖို႔႔ ဦးေလးျမင့္ ကို ေျပာလိုက္တယ္..။

Hotel ရဲ႕ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာေရွ႕မွာ Check in ဝင္ေနတယ္ထင္ရတဲ့ လူသံုးေလးေယာက္ ရွိေနလို႔ က်မလည္း အစဥ္လိုက္ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ “စုစု” နဲ႔ “ပိုးပိုး” ကေတာ့ ဆိုဖာေလးေတြေပၚမွာ ထိုင္ရင္း Hotel ကတိုက္တဲ့ Welcome juice ကို အေမာေျပ ေသာက္ေနၾကေလရဲ႕...။ က်မတို႔ရဲ႕ အခန္းသံုးခန္းက ေဘးခ်င္းကပ္ေလးေတြပါ။ ေမေမက ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းရဲ႕ ေဘးဘက္မွာရွိေနတဲ့ အခန္းေလးေတြကိုရေအာင္ ႀကိဳၿပီးစီစဥ္ေပးခဲ့တာ။ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာကေန ညာဖက္ကိုေကြ႕ၿပီး River view အခန္းေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ ေလွကားေလးေတြနဲ႔ ဆင္းသြားရတာ...နဲနဲေတာ့ ေလွ်ာက္ရပါတယ္....။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခန္းေရွ႕ ဝရမ္တာေလးကို ထြက္ၾကည့္လိုက္တာ ေလနဲ႔အတူပါလာတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြက ဧရာဝတီရနံ႔ေလး သင္းေနသလိုပါဘဲ...။ ဧရာဝတီဟာ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ေသြးေၾကာ တစ္ခုပါလား ဆိုတာေတြးမိေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေႏြးလာတယ္.... မ်က္လႊာေလးခ်ရင္း ဧရာဝတီကို ဦးၫႊတ္မိတယ္.... “ေက်းဇူးပါဧရာဝတီရယ္........” အခု က်မရွိေနတဲ့ ေနရာဟာ ဧရာဝတီဆိုတဲ့ ေသြးေၾကာနဲ႕ အနီးကပ္ဆံုး ေနရာေလးေပါ့ေနာ္...။ အေတြးေတြနဲ႔ ၾကည္ႏူးရင္း ဧရာဝတီနဲ႔ ျမန္မာျပည္ဟာ က်မအတြက္ ပိုခ်စ္စရာ ေကာင္းလာခဲ့တယ္...။ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ “ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး” သီခ်င္း တစ္ပိုင္းတစ္စက နားထဲမွာၾကားေယာင္ လာသလိုပါဘဲ....။

“ဣေႁႏၵႀကီးမာလြန္းတဲ႔............ သူဟာရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္တို႔ သိမ္းဆည္းထား....”

ေမေမ့ကို ဖုန္းေခၚရဦးမယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ လက္ကိုင္ဖုန္းေလးကို ဖြင့္လိုက္လိုက္ခ်င္းဘဲ..... ဖုန္းတစ္ခုဝင္လာခဲ့ပါတယ္...။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ကမွ ေမေမ့ဆႏၵအရ က်မေခါင္းညိတ္ခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆီက ဖုန္းပါဘဲ.။ သံုးေလးမိနစ္ေလာက္ စကားေျပာၿပီး ေမေမ့ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ အားလံုးအဆင္ေျပေၾကာင္း စိတ္မပူရန္ေျပာၿပီး အခန္းထဲကို နားဖို႔ဝင္ခဲ့တယ္...။ ညေနသြားမယ္႔ ေနရာေလးေတြကို ေခါင္းထဲမွာ စဥ္းစားေနမိတယ္..။ “စုစု” နဲ႔ “ပိုးပိုး” ကေတာ့ အနားယူရင္း တေရးတေမာ အိပ္ေနၾကမလားဘဲ...။

မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ကံၾကမၼာဟာ တစ္စံုတစ္ရာကို သယ္ေဆာင္ၿပီး ဒီညေနေလးထဲကို ဝင္ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ ရွင္ေရာက်မပါ ႀကိဳသိခြင့္ရွိခဲ့တာမွ မဟုတ္တာေလ....။ အဲဒီ ႏိုဝင္ဘာလ ႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ရက္ အဂၤါေန႔ ညေနခင္းေလးမွာပါဘဲ... အရာအားလံုးဟာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လို အစျပဳခဲ့တာေပါ့....။

ဆက္ရန္.........။

(ခင္ေလးငယ္)

10 comments:

Anonymous said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ ခင္ေလးေရ။ မ်က္စိထဲေတာင္ ျမင္လာတယ္။ ပုဂံကို အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္ဖူးေပမယ့္ ေနာင္လည္း ထပ္သြားဖို႔ ကိုဇနိနဲ႔ အျမဲေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ခင္ေလးေရးတဲ့ စာေနာက္ကိုေတာ့ တေကာက္ေကာက္ပါေနၿပီေနာ္။ ဆက္ရန္ ဆက္ရန္ အေတာ္ႏွိပ္စက္တယ္။ ဒီပို႔စ္မွာ ခင္ေလးက ဒါရိုက္တာဆိုေတာ့လည္း ေစာင့္ေနရံုမွတပါး တျခားမရွိေတာ့ၿပီ။

RePublic said...

ဇာတ္ကားအမည္ ... တစ္ခါက ႏို၀င္ဘာ
မင္းသမီး .. (မ)ခင္ေလး
မင္းသား ... ? ? ?
ဇာတ္ပို႕ ဇာတ္ရန္ ...ပိုးပိုး ႏွင့္ စုစု
ဒရုိင္ဘာ ... ဦးျမင့္
ရုိက္ကြင္း ... ပုဂံ ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္
ဇာတ္ညႊန္းႏွင့္ဒါရုိက္တာ ... (မ)ခင္ေလးငယ္

ဇာတ္ရွိန္ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ တက္လာပီဗ်ာ...

မခင္ေလး ျမန္ျမန္ မ်ားမ်ားေရးေပးပါဂ်...
ဖတ္ရတာ မ၀ဘူး .....

Anonymous said...

ေဟ႔ေယာင္ခင္ေလး.. အပိုင္း (၃) ကို ျမန္ျမန္တင္ေနာ္.. လာဖတ္ေပးတဲ႔သူေတြကို အားနာစရာႀကီး.. ၾကာေနလို႔ကေတာ႔ ငါ နင့္ Post ကို ေျပာင္ထာတဲ႔ သေရာ္စာႀကီး ေရးတင္လိုက္မွာ.. ဒါေပမယ္႔ဟာ.. နင့္ Post ေလးက သေရာ္ရမွာေတာ႔ အားနာပါတယ္.. ပိုးပိုး နဲ႔ စုစု နာမည္ေပးထားတာေလးကေတာ႔ သေဘာက်တယ္.. ကိုးရီးယားဇတ္ကားလိုေတာ႔မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ေျပာၿပီးသား.. ဟြန္းးး..

Anonymous said...

အမ အေရးအသားေကာင္းတယ္ေနာ္ဗ် ..။
အပိုင္း 3 ကိုေစာင့္ေနမယ္ေနာ္

PP said...

တန္းလန္းႀကီး ထားျပန္ၿပီ။ အဲလုိ မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔ဂ်ာ။ :(

Unknown said...

ဖီလင္ပ်က္တယ္ဗ်ာ.....

ပါဂနာ said...

ေတြ႔ၾကၿပီေပါ႔.“ေရႊခင္ေလး” ရယ္.

လူေတြကို တိုးလို႔တန္းလန္း ထားခဲ့တဲ့သူအတြက္

“ကိုယ္ရယ္.ကိုရင္ရယ္.လစ္လစ္ရယ္.Heart ႀကီးရယ္.

ေပေပ ရယ္” ငါးေယာက္သား Table.(4)

မွာ ဒီဇာတ္လမ္းမၿပီး မခ်င္း “ဖဲ” ထိုင္ရိုက္ေနမယ္.

လံုးဝ မဖယ္ေပးဘူး ..:)

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ဝိုး... ႏိုဝင္ဘာႏွစ္ပိုင္းရွိပါျပီ။ ႏွစ္ပိုင္းစလံုး တကယ္ဖတ္ေကာင္းေအာင္ အခ်က္က်က် ေရးသားႏိုင္တဲ့သူဆိုေတာ့ ပိုလို႔ခ်ီးက်ဴးမိသဗ်ာ။ အဲလိုေရးတတ္ခ်င္တာ။
အိုေက၊ ဘာမွေတာ့စဥ္းစားမေနနဲ႔ အပိုင္း(၃) အျမန္လာေပေရာ့။ ကိုရင္ေနာ္ရဲ႕ လက္ရာကိုလည္း သိရဲ႕သားနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ သူလက္ဦးသြားျပီး ဟာသလုပ္လိုက္လို႔ ..... ဟဲ ဟဲ။

(ကိုရင္ေနာ္ကို ေျမွာက္ေပးဘူးေနာ္။ သူ႔ဘာသာသူ ေရးလာရင္ အမႈပတ္မွာဆိုးလို႔)

ps - ကိုရင္ေနာ္ၾကီး ေရးအံုးေလဗ်ာ။ ဟဲ..ဟဲ။

မဟာဆန္ said...

ခင္ေလးေရ
ဖတ္လို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ ဘယ္ေတာ႔ေနာက္ဆက္တြဲလာမလဲလို႔
ေန႔တိုင္းလာလာေခ်ာင္းေနတာ
ေမာလွၿပီ
ၿမန္ၿမန္ဆက္ေရးပါေနာ္
အဲ..ဇာတ္သိမ္းရင္လည္း ေပါင္းေပးေနာ္..မလြမ္းခိုင္းနဲ႔..ဒါပဲ
မဟာဆန္

အိတာ said...

ေစာင့္ေနတယ္ေနာ္ ...ဆက္ေရးဦးးးးး...
ခင္ေလးစာေရးဆရာမလုပ္ပါလားးးးးးး ဟီီးးးးးး