Monday, February 2, 2009

ဤသို႔ခရီးထြက္ခဲ႔ရာဝယ္.. (ေနာက္ဆံုးအပိုင္း)

ကုန္သြယ္ေရးဌာနရဲ႕ ေနာက္ေဖးေပါက္ႀကီးဆိုတာက တျခားမဟုတ္ပါဘူး.. ဝင္လို႔ထြက္လို႔ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတဲ႔ ဝင္ေပါက္ႀကီး တစ္ခုပါ..။ ဆိုက္ကယ္ရပ္ဖို႔ ကားရပ္ဖို႔ အကုန္အဆင္ေျပတယ္.. စားေသာက္ဆိုင္ အႀကီးႀကီးတစ္ခုကလည္း ႐ွိေသးတယ္.. မိတၱဴဆိုင္ေတြ.. ဖုန္းဆက္လို႔ရတဲ႔ေနရာေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ စည္ကားေနတယ္.. သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ကိစၥဆိုရင္ ေနျပည္ေတာ္အထိ လာလုပ္ရတာ ဆိုေတာ႔ ေအ႔ဂ်င့္ေတြေရာ.. ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေတြေရာ မ်ားမွမ်ား.. ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ ႐ွိေအာင္သာ လိုက္လာခဲ႔တာ.. ကိုယ္႔ကိစၥက မ႐ွိေလေတာ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္.. ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ေပါ႔..။

“အန္ကယ္ေရ.. ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္.. က်ေနာ္လည္း သြားစရာ႐ွိတာေလးေတြ ဆက္သြားလိုက္ဦးမယ္.. အခုလို ကူညီတဲ႔အတြက္လည္း အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ..”
“ေကာင္းၿပီ ငါ႔တူေရ.. အန္ကယ္ကလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. လမ္းမွတ္မိတယ္မလား.. ေျဖးေျဖးသာ ေမာင္းသြားေတာ႔ေဟ႔.. ႀကံဳရင္ေတာ႔ ျပန္ဆံုၾကေသးတာေပါ႔ကြာ..”
“ဟုတ္ကဲ႔.. း) ”

အန္ကယ္ႀကီးကို အဲ႔ဒီလိုေလး ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကုန္သြယ္ေရးကေန ျပန္ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္..

တစ္ညနဲ႔ တစ္မနက္ေလးသာ ဆံုေတြ႕ခဲ႔ရတယ္ ဆိုေပမယ္႔ အန္ကယ္ႀကီးရဲ႕ ရင္းႏွီးေဖာ္ေ႐ြမႈ.. ႐ိုင္းပင္းကူညီမႈေတြက ေလးစားခင္မင္ဖြယ္.. ဒီလိုပါပဲေလ.. ခရီးသြားရင္း ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီး အျပန္အလွန္ အကူအညီ ေပးတတ္ၾကတာ ဒို႔ျမန္မာေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာအမူအက်င့္ေလးေတြပဲ မဟုတ္လား..။

ဆိုက္ကယ္ကို ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလးသာ ေမာင္းလာခဲ႔တာဆိုေတာ႔ စြမ္းအင္ဌာနကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ႏိုင္ဘူး.. ဟိုးခပ္ေဝးေဝးမွာ တည္လက္စ ေစတီေတာ္ႀကီးကိုလည္း ဖူးျမင္ခဲ႔ရပါတယ္.. ေဆာက္လက္စ တံတားေတြ.. အေဆာက္အဦးေတြ.. ေဖာက္လက္စ လမ္းေတြ မနည္းပါလားေနာ္.. ေတြ႕တာျမင္တာေတြ အားလံုးကေတာ႔ ထူးဆန္းရမလိုလို အံၾသရမလိုလို..။ ပါလာတဲ႔ ကင္မရာေလးကို ထုတ္ၿပီး ျမင္ျမင္သမွ် အမွတ္တရ အကုန္႐ိုက္ယူေတာ႔တာေပါ႔.. ဓါတ္ပံုက ႐ိုက္သာ ႐ိုက္ေနရတယ္ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္.. ေတာ္ၾကာ သတင္းေထာက္မွတ္ၿပီး လိုက္လာမွ ႐ွင္းရခက္ဦးမယ္..။ ေနကလည္းပူ ေလကလည္းပူ.. ပင္ကလည္း ပင္ပန္းနဲ႔ လူလည္း ပူတူတူ ပန္းတန္းတန္း ႀကီးကိုျဖစ္ေနၿပီ...။

စြမ္းအင္ဌာနက အတြင္းထဲကို နည္းနည္း ဝင္ရတယ္.. ႐ံုးထဲကိုေတာ႔ ပင္မဝင္ေပါက္ကေနပဲ ဝင္လိုက္တယ္.. ဒီမွာေတာ႔ ေနာက္ေဖးေပါက္ မ႐ွိေလာက္ဖူး ထင္ပါတယ္.. း).. ႐ံုးထဲေရာက္သြားေတာ႔ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ႔ ေနရာကို လိုက္႐ွာ.. ေတြ႕စရာ႐ွိတဲ႔သူနဲ႔ေတြ႕.. လုပ္စရာ႐ွိတာေတြလုပ္.. ေစာင့္စရာ႐ွိတာ ထိုင္ေစာင့္... ေပးစရာ႐ွိတာေပး.. ဒီလိုနဲ႔ ကိစၥအားလံုးၿပီးလို႔ နာရီၾကည့္မိေတာ႔ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီ.. ဗိုက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ဆာေနၿပီ..။

ဒီတစ္ခါေတာ႔ ဆိုက္ကယ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလးစီးရင္း ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနကိုသြားတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ဘူး.. လမ္းေတြကလည္း ဘယ္လိုေတြမွန္းမသိ.. သြားရင္း.. သြားရင္းနဲ႔ ဧရာမအဝိုင္းႀကီး ေရာက္ေတာ႔မွ လမ္းကို ျပန္မွတ္မိေတာ႔တယ္.. အင္း ေဝးေလစြ ေဝးေလစြေပါ႔..။

ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနမွာ အလုပ္လုပ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ခဏထိုင္ရင္း သူညည္းတာေတြ နားေထာင္ လိုက္ရတယ္.. “ေနလို႔ေကာင္းလား” ဆိုေတာ႔ “ေကာင္းဘူး” တဲ႔.. “ေပ်ာ္လား” ဆိုေတာ႔ “ေပ်ာ္ဘူး” တဲ႔.. အင္း.. ဒီလိုပါပဲေလ ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရမွာေနရဆိုတာ..” ဘာညာ နည္းနည္းပါးပါး သူ႕ကို အားေပးရတာေပါ႔..။

ဒီမွာလည္း လူေတြ စည္ကားေနတာပါပဲ.. ဘာလို႔ပါလိမ္႔လို႔.. စပ္စုၾကည့္ေတာ႔ ႏိုႀတီမွာ တံဆိပ္တံုး လာထု.. လက္မွတ္ လာထိုး ၾကတာတဲ႔.. အင္း.. မလြယ္ပါလားေနာ္.. ဒါကလည္း အလုပ္တစ္ခု..။

ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက ထြက္ေတာ႔ ဆိုက္ကယ္သမား တစ္ေယာက္က သတိေပးသြားတယ္.. ညာမေကြ႕ရဘူးေနာ္တဲ႔.. တစ္လမ္းေမာင္းတဲ႔.. လမ္းထိပ္မွာ ဖမ္းေနတယ္တဲ႔.. အဲ႔ဒါမွ ခက္ေတာ႔တာပဲ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ႔လမ္းက ညာဘက္မွာ.. လွမ္းျမင္ေနရတယ္.. နီးနီးေလးရယ္. လမ္းေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနေတာ႔ သြားမရဘူးေပါ႔.. အဲ႔ဒါနဲ႔ ဘယ္ဘက္ကို ေကြ႕ၿပီး လမ္းမႀကီးအတိုင္း ပတ္ၿပီး ေမာင္းသြားလိုက္တာ က်ေနာ္ထင္တယ္ အဲ႔ဒီကို ေရာက္ဖို႔ ႏွစ္မိုင္ေက်ာ္ေလာက္ ေမာင္းလိုက္ရေရာ.. အင္းး.. တစ္မ်ိဳးပါလားေနာ္.. ေပါ႔..။

စည္ပင္ရိပ္သာကို ျပန္ေရာက္.. ဆိုက္ကယ္ ျပန္အပ္.. အခ်ိန္ကလည္း မနည္းေတာ႔ဘူးဆိုေတာ႔ “တုတ္တုတ္ေလး” ကို စီးၿပီး ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးဘက္ကို ဆက္ထြက္လာခဲ႔တယ္..။ တုတ္တုတ္ဆိုတာက လူစီးတြဲကို ဆိုက္ကယ္နဲ႔ဆြဲတဲ႔ ယာဥ္တစ္မ်ိဳးပါ.. လူ (၁၅) ေယာက္ ေလာက္ေတာ႔ ေအးေဆး စီးလို႔ရတယ္.. တစ္ခါမွ မစီးဖူးေတာ႔ ေပ်ာ္စရာေလးပါ.. အသံေလးကိုက ခ်စ္စရာ “ပလုတ္တုတ္တုတ္! ပလုတ္တုတ္တုတ္!” နဲ႔..။

ၿမိဳ႕မေစ်းရဲ႕ ညေနခင္းက ေတာ္ေတာ္ေလးကို စည္ကားေနပါတယ္.. ကားဂိတ္ေတြကလည္း ဒီေနရာမွာပဲဆိုေတာ႔ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ လူအစည္ဆံုးေနရာေပါ႔.. အျပန္ကားကိုေတာ႔ Air Con: ပါတဲ႔ကား.. ကားေကာင္း ကားသန္႔ ေသခ်ာ႐ွာစီးမွ.. လာတုန္းကလို တစ္လမ္းလံုး စက္ေသနပ္ပစ္လာတဲ႔ ကားမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ျဖင့္ မျဖစ္ဘူး.. ဂိတ္ထိုး ရပ္ထားသမွ်ကားေတြကို အကုန္လိုက္ၾကည့္ေတာ႔ ေ႐ႊမန္းသူ ကားသစ္ႀကီး တစ္စီးေတာ႔ ေတြ႕တယ္.. ဒါနဲ႔ ေ႐ႊမန္းသူ ဂိတ္မွာ လက္မွတ္သြားစံုစမ္းေတာ႔ ကံေကာင္းေပလို႔.. တစ္ေစာင္ပဲ က်န္ေတာ႔တာတဲ႔.. ေျခာက္ေထာင့္တစ္ရာတဲ႔.. Air Con; လည္းပါတယ္တဲ႔.. ပါရမီကားကြင္း အထိ ေရာက္တယ္တဲ႔.. အိုေကေပါ႔.. လက္မွတ္ ျဖတ္လိုက္တယ္.. ေသခ်ာထပ္ေမးရေသးတယ္.. ေတာ္ၾကာ ေျပာတာတစ္မ်ိဳး လုပ္တာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ ဒုကၡ..။

စိတ္ေတာ႔ေအးရၿပီ.. ကားလက္မွတ္လည္း ရၿပီ.. ကိစၥေတြလည္း ၿပီးၿပီ.. မၿပီးေသးတာက ဗိုက္ကိစၥ.. တစ္ေန႔လံုး ဘာမွမစားရေသးဘူးေလ.. ညေနပိုင္းဆိုေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း နည္းနည္းပါးပါးလည္း ေသာက္ခ်င္ေသးတာေလ.. လူကလည္း ပင္ပန္းေနၿပီ.. ဒီေတာ႔ ဘယ္နား ေသာက္လို႔ရတဲ႔ ဆိုင္႐ွိလည္း ေမးရျမန္းရေတာ႔တာေပါ႔..။

အပါးပါး.. မ်ားလိုက္တဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ.. ေလဟာျပင္ထဲမွာ စားပြဲေတြခ်ၿပီး ခင္းထာတာဆိုေတာ႔ ထိုင္ခ်င္စဖြယ္.. ႐ူခင္းကလည္း ေကာင္းမွေကာင္း.. ေလေလးကလည္း တျဖဴးျဖဴးနဲ႔.. ၿမိဳ႕မေစ်းကြင္းႀကီးနဲ႔ ဟိုးခပ္ေဝးေဝးကိုပါ ျမင္ရတဲ႔ ေတာင္ကုန္းျမင့္ႀကီးေပၚမွာ..။ က်ေနာ္႔အထင္ ေနရာအက်ယ္က ေဘာ္လံုးကြင္း တစ္ကြင္းစာ ေလာက္ေတာင္ ႐ွိမလားပဲ..။ အင္း.. ဘယ္ဆိုင္ထိုင္ရင္ေကာင္းမလဲ..! စားပြဲခင္း အနီေတြ ခင္းထားတာက ဗီအိုင္ပီ ဝိုင္းေတြလားမသိဘူး.. အရမ္းေတာ႔လည္း မဝင္ရဲဘူး.. ေတာ္ၾကာ လူႀကီးဝိုင္းဆိုရင္ ခက္ဦးမယ္.. ေနာက္ဆံုးေတာ႔ လူတစ္ေယာက္မွ မ႐ွိတဲ႔ ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆိုင္ထဲကို အတည္ေပါက္နဲ႔ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္..။

ဗိုင္ဆာဆာနဲ႔ မွာလိုက္တာ ငါးေခါင္းခ်ဥ္စပ္ဟင္းခ်ိဳ တစ္ပြဲ၊ ဝက္နံ႐ိုးေၾကာ္ တစ္ပြဲ၊ အစိမ္းေၾကာ္ တစ္ပြဲ.. ေနာက္ ဘီယာ တစ္ဂ်ား..။ ဘီယာက မွာသာမွာရတာ သိတ္ႀကိဳက္လွတယ္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူး.. အျပင္းကို ပိုႀကိဳက္တာ.. အျပင္းက မွာစရာမလိုဘူးေလ.. အိတ္ထဲမွာ ပါၿပီးသား.. ဟီးးး)

ဟင္းပြဲေတြ လာခ်ေတာ႔ ကုန္ပါ႔မလားေတာင္ မသိဘူး နည္းတဲ႔ ပြဲႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး.. ကယ္.. မထူးေတာ႔ဘူး ဗိုက္ကလည္း ဆႏၵျပေနၿပီဆိုေတာ႔ ဆြဲလိုက္တာ အားရပါးရ..။ ဘီယာေလးကမိုက္ ေလေလးကတိုက္နဲ႔ ေကာင္းမွေကာင္း.. ဟိုဒီခိုးၾကည့္ၿပီ ပါလာတဲ႔ ကိုယ္႔ပုလင္းေလး အသာထုတ္ၿပီး ခပ္မ်ားမ်ားေလး ဂြတ္လိုက္တာ ရင္ထဲကို ပူဆင္းသြားတာပဲ..။ ဗိုက္ကလည္း ဆာ.. အျမည္းကလည္း ေကာင္း.. ရာသီဥတုကလည္း ကိုယ္႔ဘက္ပါ ဆိုေတာ႔ ၿပီးၿပီေပါ႔.. ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳး ေသာက္ေဖာ္ ေသာက္ဖက္ ေဘာ္ေဘာ္ႀကီးေတြကို ေတာ္ေတာ္ သတိရမိတယ္..။

ကားထြက္ဖို႔က နာရီဝက္ေလာက္ပဲ လိုေတာ႔တယ္ေလ.. ကိုယ္စားထားတာ ကိုယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔.. ခ်ဥ္စပ္တစ္ပြဲလံုးလည္း ကုန္ၿပီ.. ဝက္နံ႐ိုးလည္း အ႐ိုးေတြေတာင္ ေၾကလို႔.. ထမင္းနည္းနည္းေတာင္ စားထားလိုက္ေသးတယ္.. ဘီယာ တစ္ဂ်ားလည္းကုန္.. ပုလင္းျပားေလး လက္က်န္လည္းကုန္.. အင္း.. အခုမွ ေလာကႀကီး သာယာသြားေတာ႔တယ္.. ေအ႔..။

ေနျပည္ေတာ္ကေန ကားစထြက္ေတာ႔ ည (၇း၃၀) တိတိ.. ႏႈတ္ဆက္ပါသည္ ေနာ္ေျပတီ (ေနျပည္ေတာ္) ေပါ႔.. း) သိတ္ေတာင္ မေမွာင္ေသးဘူး လမ္းမီးတိုင္ေတြကေတာ႔ လင္းေနၾကၿပီ.. ကားကေတာ႔ ေျပာထားသလိုပဲ တကယ္လည္း ေကာင္းပါတယ္.. Air Con; က ေအးစက္လို႔.. လာတုန္းကနဲ႔ တျခားစီ.. သီခ်င္းေလးက တိုးတိုးေအးေအး လူကလည္း မူးတူးတူး ၿငိမ္႔တိမ္႔တိမ္႔..။

သိတ္ေတာ႔ မၿငိမ္႔လိုက္ရပါဘူးဗ်ာ း( .. နာရီဝက္ေလာက္လည္းေနေရာ.. ဗိုက္ျပႆနာက စပါေလေရာ.. ခ်ဥ္စပ္ကလည္း ဗိုက္ထဲမွာ ေသာင္းက်န္းေနၿပီ.. ဘီယာတစ္ဂ်ားကလည္း ေပါက္ကြဲလုေနၿပီ.. ဘုရားဘုရား ဒီဒုကၡက ဆိုးဝါးလွပါလားေနာ္.. ဝမ္းႏုတ္ေဆး စားထားသလိုကို ခံစားေနရပါလား.. အီးးးဟီးးးး.. း(( ။

ေအာ္.. ေနျပည္ေတာ္ရယ္.. လာတုန္းကလည္း အီလည္လည္ ျပန္ေတာ႔လည္း အီလည္လည္ႀကီးပါလား..!

လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္.. အံကိုတင္းေနေအာင္ ႀကိတ္.. ဆႏၵေတြကို မ်ိဳသိပ္ထားရတယ္.. အိ.!

မျဖစ္ေတာ႔ဘူး.. မေအာင့္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး.. သြားခ်င္လွၿပီ.. အျမန္ဆံုးေရာက္ခ်င္လွၿပီ.. ဗီဒီယိုေခြရစ္သလို အျမန္ဆံုး ရစ္ၿပီး ေရးလိုက္မွ ျဖစ္ေတာ႔မယ္..

လမ္းေတြေကာင္း..> မီးေတြလင္း..> မခံစားႏိုင္..> ဗိုက္နာ..> အေတြးထဲမွာ..> အိမ္သာ..!..> အိမ္သာ..!!..> ေခၽြးေတြျပန္..> ဒူးေတြတုန္..> ၾကက္သီးေတြထ..> အျမန္ေမာင္းပါ..> ကားခဏရပ္..> အေျပးအလႊား..> ရွာ..> အိမ္သာ..> ဝမ္းသာအားရ..> အားရပါးရ..> ေနသာထိုင္သာ..> သက္ျပင္းခ်..> ကားျပန္ထြက္..> နာရီဝက္..> ဗိုက္ျပန္နာ..> ေရာက္ခ်င္ေနတာ..> အိမ္သာ..!!..> ဆြာ..> ေတာင္ငူ..> ျဖဴး..> ပဲႏြယ္ကုန္း..> ေညာင္ေလးပင္..> ဒိုက္ဦး..> ပဲခူး..> ဗဂိုး..> နံနက္စာ..> ကားရပ္..> အိမ္သာ..> အားပါးတရ..> ေနသာထိုင္သာ..> ကားျပန္ထြက္..> အိပ္ငိုက္..> ငိုက္..> လန္႔ႏိုး..> ျပန္ငိုက္..> ေဝလီေဝလင္း..> ေလးနာရီခြဲ..> လည္းကူး..> ကူး..> ကူးးးးးး..> ကူးးးးးးးးးးးးးး.....> လမ္းျဖတ္ကူး..> ရန္ကုန္..!..> ရန္ကုန္...!!..> ကုန္..> ကုန္..> လမ္းမီးတိုင္..> မီးမလာ..> ကားေတြက်ပ္..> လမ္းေတြဆိုး..> လူေတြမ်ား..> လမ္းေတြက်ဥ္း..> ဖုန္ေတြတက္..> ပန္းခ်ီကား..> ပန္ခ်ီကား..!!..> ကဗ်ာ..> သံစဥ္.....>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ရန္ကုန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသား..၊
သာသနာ့အေရာင္ေတြ ထြန္းေတာက္လို႔ ကမၻာမွာေပါက္ ခဲ႔တဲ႔ေနရာ..၊
သမိုင္းဝင္ေန႔စြဲေတြ ထင္က်န္ခဲ႔တဲ႔ေနရာ..၊
ေလးစားၾကည္ညိဳဖြယ္ သူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတြ ႐ွင္သန္ရာေနရာ..၊
အေမနဲ႔ အေမ႔အိမ္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေလး ႐ွိတဲ႔ေနရာ..၊
တစ္ခါတေလ ရန္ကုန္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔တူတယ္..!!
ပန္းခ်ီလိုလည္း လွျပန္တယ္...!!
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဆိုရင္လည္း ဟုတ္တယ္..!!
ေသခ်ာတယ္ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ႔ ရန္ကုန္ဆိုတာ ဖုန္ေတြတက္ေနတဲ့ အဖိုးတန္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္..!!
ပန္းခ်ီကားထဲက ေဆးစက္ေတြ၊ ေသြးစက္ေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္ ခြန္အားေတြ...!!
အခုေတာ့.. အဲ႔ဒီ လွပတဲ႔ ပန္းခ်ီကားအေဟာင္းကိုပဲ ရင္မွာေပြ႕ပိုက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဖတ္ရင္း ခပ္တိုးတုိး သံစဥ္ရွာေနမိေတာ့တယ္........။


ၿပီးဆံုးပါၿပီ..။

အားလံုးကို ေလးစားခ်စ္ခင္စြာျဖင့္.. Bye


(ကိုရင္ေနာ္)



မွတ္ခ်က္။ ။ သြားရင္းလာရင္း ေတြ႕ျမင္ ခံစားခဲ႔ရသည္မ်ားကို အမွတ္တရျဖစ္ေစရန္ ခရီးသြားဟန္လြဲ ေရးသားထားျခင္း သက္သက္သာ..။ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားစြာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႐ိုက္လာပါေသာ္လည္း Memory Card ေလး ပ်က္စီးသြားေသာေၾကာင့္ တင္ျပႏိုင္ျခင္းမ႐ွိတာကို “ညံ့ဖ်င္းလိုက္ေလျခင္း” လို႔သာ ဝိုင္း၍ အျပစ္တင္ၾကပါခင္ဗ်ာ..။ ေနျပည္ေတာ္ ဓါတ္ပံုေတြကို ၾကည့္လိုတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ “ေနျပည္ေတာ္” ဆိုေသာ ပိုစ္႔ေလးကို ဖတ္ရင္း ၾကည္႐ႈႏိုင္ပါတယ္လို႔ ၫႊန္းလိုက္ပါရေစ..။


20 comments:

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ကုိရင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား အမ်ားစီးတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ခရီးထြက္ရင္ အစားအေသာက္ဆင္ျခင္ရတယ္။ ခုေတာ့ဗ်ာ တစ္ဂ်ားတဲ့။ ခ်ဥ္စပ္တဲ့။ ခရီးေတာ္ေတာ္ ထြက္ဖူးတယ္ ထင္တယ္။ ၾကည့္လုပ္စရာ ခင္ဗ်ားအစား ေမာတယ္ ခင္ေလးလည္း သြားခါနီး လာခါနီး အေရးႀကီးတာေတြ မမွာဘူး ထင္ပါရဲ႕။

Anonymous said...

ဟုတ္ပါ႔.. ခရီးရွည္သြားျပီဆို အစားအေသာက္ သတိထားရတယ္.. ေတာ္ရံုေတြ႔ကရာလည္း မစားေလနဲ႔
ခုေတာ႔ခံရျပီမွတ္လား.. ငါ႔ဦးေနာ္ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ခံရရွာမွာ ဆိုျပီး သနားမလို႔ပါပဲ။
ေအ႔ .. ဆိုတဲ႔ ယမကာလုင္သံနဲ႔ေျပာလုိက္ေတာ႔ စိတ္ကိုကုန္ေရာ.. သားသားတို႔က အရက္မၾကိဳက္စ္။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ဗ်ာ.. ရန္ကုန္ဆိုတာ ဖုန္တက္သြားတဲ့ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ဆိုတာ လံုး၀ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ပါတယ္ ကိုရင္ေရ...။ အေပၚက စာေတြဖတ္ၿပီး ေနာက္အုန္းမလို႔ပဲ.. ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္ေလးက ရင္ထဲေတာ္ေတာ္ေရာက္လာတယ္ဗ်ာ။

ေမာင္bee said...

ေနာက္ဆုံး က Themeေလးၾကိဳက္တယ္ ဦးေနာ္၊ ဒါနဲ႕ အိတ္ထဲက အျပင္းေလး ထုတ္ျပီးခြက္ပုံးကစ္တာ အေနာ္တို႕ကိုေတာင္ ေခၚဘူး။ အန္တီ ခင္ေလးနဲ႕တိုင္မယ္ :P

Moe Myint Tane said...

အသြားမေတာ္ တလွမ္း...အစားမေတာ္ တစ္လုတ္...အေသာက္မေတာ္ေတာ႔ ႏွစ္ပင္လိမ္တာေပါ႔..ဘီယာနဲ႔ အျပင္း...။
ေနာက္မွတ္ထားေနာ္ အဲလိုလုပ္ရဘူး ကိုရင္..။
ေျပာရင္းေတာင္မွ ေလတက္လာျပန္ျပီ..ေနညိဳေတာ႔ ေလျပိဳတာေပါ႔ေလ..ေအ့...။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

မီယာ said...

ကုိရင္ေနာ္ အမ်ားႀကီး တ၀ႀကီး ဖတ္လုိက္ရလုိ႔ ေက်းဇူးပါရွင့္။

:P said...

အဆံုးထိဖတ္သြားပါျပီ..။ မေနာက္ေတာ့ဘူးေနာ္....။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေသာက္အားေကာင္းသြားလို႔ ေပါက္အားေကာင္းသြားတာေနမွာေပါ့
ေသာက္ေသာက္ႏူိင္လြန္းခ်ည္ရဲ့ဗ်ာ..
အားက်တယ္ အားက်တယ္
ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးဖတ္သြားပါၿပီဗ်ိဳ႕

Anonymous said...

တယ္ဂြတ္တဲ့ ခရီးသြားဟန္လြဲေဆာင္းပါးပဲဗ်ာ။ အိမ္သာအပိုဒ္ အႀကိဳက္ဆံုး :D

ႏွင္းဆီနက္ said...

ဦးေနာ္ ေနျပည္ေတာ္ခရီးကလဲ ဂီတသံစဥ္ေတြေတာင္ျဖစ္လို႔ပါလား မဆိုးဘူး သီခ်င္းေတာင္စပ္တတ္ေနပီ ရက္ပါျဖစ္ပီ ရက္ပါ ရက္ပါ ဟီးးးးးး

Anonymous said...

အိမ္သာ ဗီဒီယိုေခြရစ္တာ ဖတ္ျပီး ရယ္ေနတုန္း ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္က ရုတ္တရက္ ရသေျပာင္းၿပီး ေရးလိုက္တာ ရင္ထဲမွာ ထိတယ္ဗ်ာ အရမ္းေကာင္းတယ္။

Anonymous said...

ဦးေနာ္ကေနျပည္ေတာ္ကိုသြားပီးေနျပည္ပန္းလာတာ...
ေနာက္ဆိုရြာမွာဖဲေန ေမေမခင္နဲကေလးေလးအတြက္လဲ
ဘာမွပါဖူး...တိဖူးတိဖူး ဗိုက္ခ်ာဒယ္

မီးေတာင္ said...

... ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္သြားလို႕ ... း)
ပ်ဥ္းမနား အဲ ေနၿပည္ေတာ္ေနက ေတာ္ေတာ္ၿပင္းသလား ရန္ကုန္တို႕ မႏၲေလးတို႕နဲ႕စာရင္

ေမ့သမီး said...

ဟား ဟား ခံစားရတာေတြကို အျမန္ေရးသြားတာမိုက္ တယ္။ ေနာက္က်ရင္ အစားအေသာက္မေသာင္းက်န္း နဲ့ေတာ့ေပါ့။

ခင္မင္လွ်က္

ေတာင္ေပၚသား said...

ဟား ဟား ဦးေနာ္ က အစားေသာင္းက်န္းတာကုိး
ဘာပဲေျပာေျပာ ေနျပည္ေတာ္သြား ေတာလား အမွတ္တရေပါ့ေနာ့္ အဲမွားလုိ႕ ေနျပည္ေတာ္သြား ေနျပည္ေတာ္လား ေပါ့ေနာ့္ ေၾသာ္ ေနာ္ေျပတည္ အဲ မွားျပန္ျပီ ေနျပည္ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

chanye` said...

ေနျပည္ေတာ္ အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္ေလးသိသြားတယ္ ဟဲဟဲ ။ ဗီဒီယိုရစ္သလိုလည္း ရစ္လိုက္ေသးတယ္.. ။ ဟိဟိ မုိက္အိ မိုက္အိ။

RePublic said...

အျပင္းက အိတ္ထဲမွာ ပါၿပီးသား ဆိုတာ သမားေတာ္ပီသ တယ္၊၊ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ကိုရင္ၾကီး ၊၊
(မခင္ေလး မၾကားေစနဲ႕) ၊၊ ပါပါဂနာ ကိုလည္းသတိရပါတယ္၊၊ အားလံုး အမွတ္တရပါ ၊၊

Anonymous said...

ရန္ကုန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသား..၊ သာသနာ့အေရာင္ေတြ ထြန္းေတာက္လို႔ ကမၻာမွာေပါက္ ခဲ႔တဲ႔ေနရာ..၊ သမိုင္းဝင္ေန႔စြဲေတြ ထင္က်န္ခဲ႔တဲ႔ေနရာ..၊ ေလးစားၾကည္ညိဳဖြယ္ သူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတြ ႐ွင္သန္ရာေနရာ..၊ အေမနဲ႔ အေမ႔အိမ္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေလး ႐ွိတဲ႔ေနရာ..၊
တစ္ခါတေလ ရန္ကုန္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔တူတယ္..!!
ပန္းခ်ီလိုလည္း လွျပန္တယ္...!!
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဆိုရင္လည္း ဟုတ္တယ္..!!
ေသခ်ာတယ္ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ႔ ရန္ကုန္ဆိုတာ ဖုန္ေတြတက္ေနတဲ့ အဖိုးတန္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္..!!
ပန္းခ်ီကားထဲက ေဆးစက္ေတြ၊ ေသြးစက္ေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္ ခြန္အားေတြ...!!
အခုေတာ့.. အဲ႔ဒီ လွပတဲ႔ ပန္းခ်ီကားအေဟာင္းကိုပဲ ရင္မွာေပြ႕ပိုက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဖတ္ရင္း ခပ္တိုးတုိး သံစဥ္ရွာေနမိေတာ့တယ္........။

ကိုရင္..
ရသဆန္ဆန္ အတည္ေရးတာေလးေတြကလွလိုက္တာ..
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာင္ေရးခ်င္လာတယ္...
ေနာက္ဆံုးေရးထားတာေလးကိုဖတ္ျပီး...ေတာ့ ေလ.....

လားရိႈးသူ said...

ေနပူ၊ ေလပူ ၾကားက ေရပူပါ ေသာက္ရဲတဲ့ ကိုရင္ေနာ္၊ အင္း သတိထား။ က်န္းမာေရး အရေျပာတာေနာ္။

Thet Oo said...

ဖတ္ၿပီး ေမာသြားတယ္။ ေငြလည္း အေတာ္ကုန္ခဲ့မွာေပါ့။