Friday, October 17, 2008

အတိတ္ + ပစၥဳပၸန္ + အနာဂတ္ = အတိတ္

နားလည္တယ္ဆိုတဲ့ မင္းစကားတစ္ခြန္း နားမွာၾကားႏိုင္ဖို႔ တစ္ခုတည္း အတြက္နဲ႔ နားလည္ေပးပါလို႔ ငါေတာင္းပန္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ...။ အတိတ္ဆိုတာ အတိတ္မွာဘဲ သူ႔ဟာသူ ေနေနတာပါ... အခုငါတို႔ေတြရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ဟာ တခ်ိန္မွာ အတိတ္ျဖစ္သြားမွာေလ.. လာမယ့္အနာဂတ္ဆိုတဲ့ အရာဟာလည္း ငါတို႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္လာဦးမွာ... အခ်ိန္ေတြေ႐ြ႕လာတာနဲ႔အမွ် အတိတ္ေတြသာ ထပ္လာဦးမွာ....။ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္ နဲ႔ အနာဂတ္ဆိုတာ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အခ်ိန္ရဲ႕ လွည့္စားမႈ တစ္ခုလား....!! ငါမဲ့ၿပံဳးမၿပံဳးတတ္ဖူး လြတ္လပ္စြာေၾကကြဲတတ္သူ....။

“ငါ႔ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြေတာက္ဖူး သလို
ငါ႔ မ်က္ႏွာက်က္ဟာ ၾကပ္ခိုးေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ခဲ့ဖူးတာေလ..”

“ငါ႔ နံရံမွာ ပန္းတစ္ခင္းခ်ယ္သဖူး သလို
ငါ႔ အသက္႐ွဴသံေတြလည္း ဘီလူးစီးခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား..!!”

“မင္းရယ္သံေတြဟာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ သလို
ငါ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔ ငါ႔ ဝိညာဥ္ဟာ ထြက္ေပါက္မဲ့ခဲ့ဖူးတယ္..”

ေမွာ္အတတ္ကို ငါမတတ္ေပမယ္႔ ငါဟာ တကယ္ေတာ႔ ၁၂ ႀကိဳးေအာင္တဲ့ ကေဝမ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ထင္ရဲ႕.. အနာဂတ္ကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြကို ေမးစရာမလိုပဲ ငါသိေနတယ္... အေကာင္းနဲ႔ အဆိုးေတြၾကားမွာ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ႀကိဳးေတြအေၾကာင္း မင္းတို႔ တကယ္နားလည္ႏိုင္လို႔လား..!! ငါ႔ကိုယ္ငါ ရယ္ခ်င္တယ္.. ရင္ခုန္ေနတယ္.. ေၾကမြေနတယ္.. မ်က္ရည္ဝိုင္းေနတယ္.. ငါၿပံဳးေနတယ္.. ေၾကကြဲေနတယ္.. မၾကာခင္ ငါဟားတိုက္ရယ္ျဖစ္မလား..!

Self Control တဲ့..!! ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ.. ငါမသိ ငါ့မွာမရွိ... ခ်စ္ျခင္းမွာ ငါ႔လိပ္ျပာငါ လံုခဲ့တယ္... တပ္မက္မႈေတြကင္းခဲ့တယ္.. ေလာဘကင္းစြာ ႐ူးသြပ္ဖူးတယ္... အေတြးေတြကို ထင္ရာစိုင္းေနတတ္တဲ့ မိန္းမဟာ ငါမဟုတ္ဖူး..။ ေသခ်ာတယ္ ငါဟာတစ္စံုတစ္ရာကို ေက်နပ္စြာ အလိုက္သင့္ စီးေမ်ာတတ္သူလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး..။ ထပ္တူျပဳမႈေတြမွာ တစ္သားတည္းက်ရင္း ကပ္ပါးေကာင္ေလး တစ္ေကာင္လို တြယ္ကပ္ဖူးသူ....။

ငါဘာကို ကုစားဖို႔ ဒါေတြေရးေနတာလဲ...!! လိုလို႔လား..!! ငါ့မွာ ဒဏ္ရာရွိေနတာလား..!! ငါဘယ္သူ႔ကို ေမးေနတာလည္း..!! ငါ့ကိုယ္ငါလား..!! ဒါမွမဟုတ္ ငါ့လက္ထဲက ဖန္ခြက္မွာ ပံုရိပ္ေပၚေနတဲ့ ငါ့မ်က္ႏွာနဲ႔ မိန္းမကိုလား..!! သြားစမ္းပါ.. အသက္မဲ့လိုက္တာ... ေအာ္ဂလီဆန္လိုက္တာ... ေပါက္ကြဲလိုက္စမ္းပါ.. ဘာကိုထိန္းခ်ဳပ္ေနတာလဲ.. ဘာကိုလဲ..!! အဲဒီမိန္းမေပါ့.. ငါ႔ကိုျပန္ေထာက္ျပေနတာ.. “မင္းဟာ ခမ္းနားတဲ့ စာလံုးေတြကိုသံုးၿပီး ႐ူးသြပ္ေနသူ” ဟုတ္လားးးးး...!! ဟာ...ဟ... မင္းငါ့ကို ခပ္ေထြေထြ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ နားစြင့္ေနတာ ငါသိတယ္.. ေအး ငါေျပာမယ္ နားေထာင္လိုက္....။

“အခုအခ်ိန္မွာ ငါဟာရူးသြပ္ေနတယ္ ဆိုဦးေတာ့ ဒီပစၥဳပၸန္ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတိတ္ ျဖစ္သြားဦးမယ္ ဒီစာသားေတြ ကင္းသြားမဲ့ အနာဂတ္ဟာလည္း ငါ႔ပစၥဳပၸန္ ျဖစ္လာဦးမွာ ဆိုတာ...”

အတိတ္ျဖစ္လာေတာ႔မယ္႔ အရာရာဟာ ႏွင္းမႈံေတြလို တဖြဲဖြဲနဲ႔....
၁ ~~~~~~ ထပ္က်
၂ ~~~~~~~~ ထူထပ္
၃ ~~~~~~~~~~ သိပ္သည္း
၄ ~~~~~~~~~~~~~ က်စ္လစ္
၅ ~~~~~~~~~~~~~~~~ ပံုံုသထက္ပံုလာဦးမွာေပါ့.....။
~~~~~~ အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ ~~~~~~
၆ ~~~~~~
၇ ~~~~~~~~~~
၈ ~~~~~~~~~~~~~~
၉ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
####~~ ကိန္းဂဏန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္~~ ငါမငိုဘူး~~ သိလား~! မ်က္ရည္ဝဲ႐ံုေလးပါ...။

(ခင္ေလးငယ္)

20 comments:

mgngal said...

“အခုအခ်ိန္မွာ ငါဟာရူးသြပ္ေနတယ္ ဆိုဦးေတာ့ ဒီပစၥဳပၸန္ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတိတ္ ျဖစ္သြားဦးမယ္ ဒီစာသားေတြ ကင္းသြားမဲ့ အနာဂတ္ဟာလည္း ငါ႔ပစၥဳပၸန္ ျဖစ္လာဦးမွာ ဆိုတာ...”

စာသားေလး ၾကိဳက္တယ္ဗ် ။ ေရးသားပံု အသစ္တစ္မ်ိဳးနဲ ့
ပါလား ။ေကာင္းတယ္ ။ စကားလံုးေတြ လြန္ဆြဲေနတယ္ ။
ခင္မင္လ်က္
ေမာင္ငယ္ ။

မုိးေသာက္ယံ said...

“ငါ႔ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြေတာက္ဖူး သလို
ငါ႔ မ်က္ႏွာက်က္ဟာ ၾကပ္ခိုးေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ဖူးခဲ့တာေလ..” ဒီစာသားေလး ႀကိဳက္တယ္ မခင္ေလးေရ .. အမ အေရးအသားေတြ သိပ္လန္းေနတယ္ သင္ယူရဦးမယ္ :)

ေဗဒါရီ said...

မခင္ေလးငယ္
ဒီစာဖတ္ရတာ ခံစားခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေနသလိုပဲ ... ။

အတိတ္ + ပစၥဳပၸန္ + အနာဂတ္ = အတိတ္ ဆိုတဲ့ ညီမွ်ျခင္းကို ကၽြန္မ ရွင္းၾကည့္ေတာ့ ... ဒီလိုေတြ႕တယ္။

အတိတ္ - အတိတ္ + ပစၥဳပၸန္ + အနာဂတ္ = ၀
ထို႔ေၾကာင့္ ............ ပစၥဳပၸန္ + အနာဂတ္ = ၀
တဲ့ ... ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ နဲ႔ အနာဂတ္ေတြဟာ တကယ္ပဲ သုည ရလဒ္ ျဖစ္ေနမလား ... ေတြးေနမိပါတယ္ .... ။

RePublic said...

ခံစားခ်က္ျပင္းျပင္း စကားလံုးျပင္းျပင္းေတြ ေပါက္ကဲြမွဳေတြ နဲ႕ပါလားဗ် ၊၊ ေရာ့ခ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ နားေထာင္သလို ဖတ္ရတာ အားရလွတယ္ဗ်ာ ၊၊အေတြးေတြ ေကာင္းလြန္းတယ္ မခင္ေလး ၊၊ ဘရာဗို !

အျမဲခင္မင္တဲ့
ကိုလစ္

Anonymous said...

ခင္ေလးေရးတဲ့စာေတြ ဒီလိုေပါက္ကြဲတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေရး သိပ္ဖတ္လို ့ေကာင္းတာပဲ မာန္ပါတယ္ မာနရိပ္ေတြနဲ ့ေတာ္ေတာ္လွတယ္ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ မ်ားမ်ားဖတ္ပါရေစ း)

Dream said...

တီတီငယ္...ဘာေတြ ဒီေလာက္ေပါက္ကြဲေနတာလဲ...
ခံစားခ်က္ေတြ ေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္တယ္.. ဟီးဟီး

:P :P

Anonymous said...

ေမေမခင္သမီးဖစ္ရတာဂုဏ္ယူတယ္..
စာေရးေတာ္တဲ့ေမေမခင္နဲဦးေနာ္ကေလးေလးဖစ္ခ်င္ဒယ္

Chaos said...

အခုအခ်ိန္မွာ ငါဟာရူးသြပ္ေနတယ္ ဆိုဦးေတာ့ ဒီပစၥဳပၸန္ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတိတ္ ျဖစ္သြားဦးမယ္ ဒီစာသားေတြ ကင္းသြားမဲ့ အနာဂတ္ဟာလည္း ငါ႔ပစၥဳပၸန္ ျဖစ္လာဦးမွာ ဆိုတာ...”

အစ္မေရ အဲ႔စာသားေလး မိုက္တယ္
ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်တယ္။

Kaung Kin Ko said...

Very good writing.

Anonymous said...

ေရးခ်က္ကတယ္ျပင္းသကိုး။

Anonymous said...

ေပါက္ကြဲထားတာေလးေတြလွပါ့ဗ်ား
လန္ထြက္ေနတာပဲ

Anonymous said...

"ခင္ေလး...."

ေရးထားတာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္..

တစ္ခါတစ္ေလ..အဲဒီလိုခ်ေရးလိုက္ရတာ..သိပ္အရသာရွိတာပဲ..ေနာ္...။
အမကေတာ့..တစ္ခါတစ္ေလ..စိတ္ထဲရွိတာေတြကို..ေရးခ်င္သလိုေလွ်ာက္ေရးပစ္လိုက္တာပဲ..(အျမင္ကတ္တဲ့လူေတြကပ္ေပါ့..ကိုရင္ေနာ္ေတာင္စိတ္ညစ္သြား..ထင္ပါ့..?)

"ဖန္ခြက္ေပၚမွာ.ပံုရိပ္ေပၚေနတဲ့..ငါ့မ်က္နွာနဲ႔မိန္းမကိုလား " ဆိုတဲ့..စာေၾကာင္းက..ခင္ေလး..သယ္လာသမွ်ကို..အလွပဆံုး..ခင္းက်င္းေပးလိုက္တယ္လို႔..အမထင္တယ္..။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္..မေက်မခ်မ္း..၊မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနတာကို..ထင္းကနဲျဖစ္တယ္..။

အားေပးေနတယ္..ခင္ေလးေရ..
အမက..စာေရးေကာင္းတဲ့သူဆို..သိပ္ခ်စ္တာ.

အိႃႏၵာ(Happy Cloud)

ရႊန္းမီ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ equation.. ဟုတ္တယ္..
အားလံုးဟာ အတိတ္ ျဖစ္ကုန္မွာ။

Anonymous said...

“နားလည္တယ္ဆိုတဲ့ မင္းစကားတစ္ခြန္း နားမွာၾကားႏိုင္ဖို႔ တစ္ခုတည္း အတြက္နဲ႔ နားလည္ေပးပါလို႔ ငါေတာင္းပန္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ...။ အတိတ္ဆိုတာ အတိတ္မွာဘဲ သူ႔ဟာသူ ေနေနတာပါ... အခုငါတို႔ေတြရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ဟာ တခ်ိန္မွာ အတိတ္ျဖစ္သြားမွာေလ.. လာမယ့္အနာဂတ္ဆိုတဲ့ အရာဟာလည္း ငါတို႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္လာဦးမွာ... အခ်ိန္ေတြေ႐ြ႕လာတာနဲ႔အမွ် အတိတ္ေတြသာ ထပ္လာဦးမွာ....။ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္ နဲ႔ အနာဂတ္ဆိုတာ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အခ်ိန္ရဲ႕ လွည့္စားမႈ တစ္ခုလား....!! ငါမဲ့ၿပံဳးမၿပံဳးတတ္ဖူး လြတ္လပ္စြာေၾကကြဲတတ္သူ....။”

အဲဒီ့စာပုဒ္ေလးတစ္ပုဒ္လံုးက ရင္ထဲကို ဒိုင္းကနဲေဆာင့္ၿပီး ထိသြားတယ္ဗ်ာ ... သိပ္ကို လွပထိမိတဲ့စကားလံုးအသံုးအႏံႈးနဲ႕ အေရးအသားပါပဲဗ်ာ။

“မင္းဟာ ခမ္းနားတဲ့ စာလံုးေတြကိုသံုးၿပီး ႐ူးသြပ္ေနသူ”

လူတစ္ေယာက္ကို စြပ္စြဲပံုကို သိပ္လွတဲ့စကားလံုးေလးနဲ႕ တင္ျပသြားတာ သိပ္ႀကိဳက္ဗ်ာ။

“ငါ့လက္ထဲက ဖန္ခြက္မွာ ပံုရိပ္ေပၚေနတဲ့ ငါ့မ်က္ႏွာနဲ႔ မိန္းမကိုလား..!! သြားစမ္းပါ.. အသက္မဲ့လိုက္တာ... ”

လွလိုက္တဲ့ စကားလံုးဖြဲ႕ႏြဲ႕မႈပါပဲဗ်ာ။

ဒီပိုစ့္ေလးတစ္ပုဒ္လံုးကုိ သိပ္ကို သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနမိပါတယ္။ ေလးစားအားက်မိပါရဲ႕ဗ်ာ ...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

Anonymous said...

ကိုေမာင္ငယ္ေရ..
တစ္ခါတစ္ေလ စကားလံုးေတြ လြန္ဆြဲလြန္ၿပီး ျပတ္ေတာ့မလားမသိ..ဗုေဒၶါ..!!

ကိုမိုးေသာက္ေရ...
လန္းတာဟုတ္ဖူး “ဘူ” ေနတာ..ဟီးး

မေဗဒါေရ..
အႏႈတ္ေတြမ်ားလြန္းေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ “0” ကိုေတာင္ ေတာင့္တမိတယ္...

ကိုလစ္...
ဘရာဗို! ဆိုတာေလးနဲ႔ အားေတြတက္သြားတယ္.. I Luv Rock..

ေရႊမ်ိဳးမ်ိဳး...
ခင္ေလးေဂါက္ၿပီးေရးထားတာ.. ေရာဂါ ေရာဂါ...!!

မက္မက္ေရ..
တီတီ ေပါက္ကြဲေနတာ ခင္ေလးငယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမေၾကာင့္ေပါ့.. ဒူ႔မွ ေျပာနဲ႔ေနာ္

သမီးေလး...
ေမက သမီးေမပါ.. ေမ့လို လိုက္မေဂါက္ရဘူးေနာ္ ဒါဘဲ...!!

chaos ေရ..
ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်တယ္ ဆိုတဲ့ အားေပးမႈေလးက ခ်ိဳလိုက္တာ ေက်းဇူး..

ကိုေကာင္းကင္ကို...
ကဗ်ာေမွာ္ေအာင္ထားတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အားေပးမႈကို ရသူလိုဘဲ အားတက္မိပါတယ္..


ကိုႀကီးျပခန္း..
သိပ္ျပင္းေသးပါဘူးေနာ္ ေရာထားတယ္.. ကိုကာကိုလာနဲ႔....

အိမ္...
ေပါက္ကြဲမႈကို အားေပးတယ္လား..!! ဖမ္းခံရလိမ့္မယ္ေနာ္.. သတိ..!!

မအိျႏၵာေရ...
ရင္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္လာတိုင္း အဲ့ဒီမိန္းမကိုဘဲ အပစ္တင္မိေတာ့တယ္.. ခင္.. ေလး.. ငယ္.. ကိုမုန္းတယ္..

မီေရ..
အတိတ္မျဖစ္ခင္ေတာ့ ခံရခက္လြန္းတယ္ကြာ.. အခန္းထဲမွာ ဖန္ကြဲစေတြ မ်ားေနၿပီ သိလား..!!

အိပ္မက္ရွင္...
မခမ္းနားေပမဲ့ ခမ္းခမ္းနားနား ပိုေပါက္ကြဲတတ္ခ်င္ေသးတယ္...
ေဂါက္ေနဘီေလ.. မရေတာ့ဘူး...

ပန္းခေရ said...

ခင္ေလးက စာေရးသိပ္ေကာင္းပါလား ငါေလာာက္နီးနီးပဲ ...း) အရမ္းသေဘာက်တယ္ ဒီက ႏွစ္ေယာက္လံုးကို အားက်မနာလိုလုိက္တာေနာ္။

Anonymous said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕... ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ ဂဏန္းေတြတပ္ထားတဲ့ စိတ္ကူးေလးကလည္း မိုက္တယ္ဗ်ာ။

ဇင္ေယာ္ said...

အဲ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြ ၿပင္းထန္ေနပါလား မခင္ေလးေရ။ ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ ့ ပံုေဖာ္ထားတဲ ့ အတိတ္ျဖစ္လာေတာ႔မယ္႔ အရာရာေတြက မိုက္တယ္ ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ေပါက္ရင္ အစ မွန္မွာေၾကာက္လို ့ ေၿပးၿပီဗ်ိဳ.။

WWKM said...

မခင္ေလးရဲ႕..ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေလးေတြက ရွယ္ပဲ။
ဖတ္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။

ခင္တဲ႔
မ၀ါ း)

Anonymous said...

မမခင္ေလးရဲ႕ ဒီပိုစ့္ေလးက အေရးအသားေလးေတြကို ေရာင္ အရမ္းႏွစ္သက္မိပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... ဒါေတြဟာ အတိတ္ေတြ ျဖစ္သြားမွာပါ။

ေလးစားလွ်က္
ေရာင္