Sunday, September 21, 2008

ေနာက္ဆံုးေန႔မွသည္ ထိုေန႔မ်ားဆီသို႔...

အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ႔ မိုးစက္ေလးေတြ ေလနဲ႔အတူ တိုးဝင္လာတယ္.. အိပ္ယာကႏိုးရင္ ျပဴတင္းေပါက္တံခါးကို ဖြင့္ေလ႔ဖြင့္ထ မ႐ွိပါဘူး.. ဒီေန႔ေတာ႔ ေလာကႀကီးကို ဖြင့္ၾကည့္ေနမိတယ္.. ေရအဝေသာက္လိုက္တယ္.. ေရလည္း ေသာက္ေလ႔ေသာက္ထ မ႐ွိပါဘူး.. ဒီေန႔ေတာ႔ ထူးထူးျခားျခား ေသာက္ေနမိတယ္...။

“ကလင္း..လင္း.. ကလင္း.. လင္း.. လင္း... ”
စားပြဲေပၚက နာရီႏိုးစက္သံကလည္း သူ႔အလုပ္သူလုပ္လို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုတာ အသိေပးေနသလို..။ ဒီေန႔ေတာ႔ ထူးထူးျခားျခား နာရီသံထက္ ကိုယ္က ဦးေအာင္ႏိုးေနမိတယ္..။ ေခါင္းရင္းက ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ႔ ဓါတ္ပံုကလည္း ျမင္ေနက်အတိုင္း ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ၿမဲ..။ ခါတိုင္းေန႔ေတြ တစ္ခါေလာက္သာ ၾကည့္မိေပမယ္႔ ဒီေန႔ေတာ႔ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ေနမိတယ္..။ ဘုရားစင္ေပၚက ပန္းေလးေတြေတာင္ ႏြမ္းေျခာက္ေနၿပီ..။ ဒီေန႔ေတာ႔ ပန္းေလးေတြ ဝယ္လာၿပီး ကပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူထားလိုက္တယ္..။ လက္အုပ္ခ်ီလိုက္မိတဲ႔ က်ေနာ္႔ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္က ေအးစက္လြန္းေနတယ္..။

အိပ္ယာႏိုးတိုင္း ပံုမွန္ လုပ္ေနက်အလုပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ဂ်ီေတာ႔နဲ႔ဘေလာ႔ေလးကို ဝင္ၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ႔ ကြန္နက္႐ွင္က လံုးဝကိုျပတ္ေနတယ္..။ အခ်ိန္က မရေတာ႔ဘူး.. အလုပ္ကလည္း သြားရဦးမွာဆိုေတာ႔.. ႐ံုးေရာက္မွ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ႔မယ္လို႔ စိတ္ကူးၿပီး ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္တယ္.. ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ဖုန္းေလးကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ႔ “သူ႔”ဆီက မစ္ေကာ တစ္ခု ဝင္ထားတယ္.. ခ်က္ျခင္းျပန္ေခၚလိုက္ေပမယ္႔ လံုးဝ ေခၚလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္..။ က်ေနာ႔္စိတ္ေတြ ခါတိုင္းထက္ ေလးလံေနတယ္.. ဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူး.. ဘားမွမလုပ္ခ်င္ဘူး..။

ကားကို ခပ္မွန္မွန္ေလးပဲ ေမာင္းလာခဲ႔တာပါ......
တကယ္႔ကို ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလးရယ္ပါ.....
က်ေနာ္႔စိတ္ေတြ က်ေနာ္နဲ႔အတူ႐ွိေနသလား.. ဟိုး.. အေဝးတစ္ေနရာမွာလား.. ဆိုတာကေတာ႔.......

က်ေနာ္ မွားသလား.. မွန္သလား.. က်ေနာ္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ.. ဘာကိုမွမသိလိုက္ခင္ က်ေနာ္ ေဘးမွာ.. က်ေနာ္မသိတဲ႔သူေတြ က်ေနာ္႔ကို ဝိုင္းအံုၾကည့္ေနၾကတယ္.. က်ေနာ႔္ကိုယ္က်ေနာ္ ျပန္ၾကည့္မိေတာ႔.. အျမင္ေတြအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္ေနတယ္.. အသံေတြအားလံုး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္..။ လူနာတင္ယာဥ္ရဲ႕ ဥၾသသံက က်ေနာ္႔ကို ဟိုး..အေဝးဆံုးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားခဲ႔ပါၿပီ..။

က်ေနာ္.. ပထမဆံုးေရာက္သြားတာ ေအးစက္စက္ အခန္းငယ္တစ္ခုထဲကို..။ ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔ အခန္းထဲမွာ က်ေနာ္ အထီးက်န္စြာ တစ္ေယာက္တည္း..။ ဟိုးအေဝးက သီခ်င္းသံခပ္တိုးတိုးေလး ၾကားေနရတယ္.. ရယ္ေမာသံေတြ.. ဓါးေသြးသံေတြ.. သက္ျပင္းခ်သံေတြ.. ငို႐ိႈက္သံေတြ..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီး တစ္ခုထဲကို..။ ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔ လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာ..။ ေလျပင္းေတြ တိုက္ေနတယ္.. ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေတြ ၾကားေနရတယ္.. ေနမင္းႀကီးမ႐ွိတဲ႔ ကြင္းျပင္ႀကီးက ပူျပင္းလြန္းေနတယ္..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ၿခံဝင္းက်ယ္က်ယ္ အိမ္အိုႀကီးတစ္လံုးထဲကို..။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ အိမ္အိုႀကီးထဲမွာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း..။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ႔ရဲ႕ ဘုရားဝတ္ျပဳသံေတြ ၾကားေနရတယ္.. မီးဖိုေခ်ာင္က ဟင္းနံ႔ေတြ ေမႊးလြန္းေနတယ္.. က်ေနာ္႔အိပ္ခန္းထဲက စႏၵယားသံ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၾကားေနရတယ္.. နရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ႔ က်ေနာ္႔ဓါတ္ပံုက က်ေနာ္႔ကို ၿပံဳးျပေနတယ္..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခု.. လမ္းဆံုႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ..။ မိုးေရေတြထဲမွာ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစြာ ငိုေႂကြးေနတာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း...။ မိုးခ်ဳန္းသံေတြ ၾကားေနရတယ္.. ဖုန္းျမည္သံေတြ.. ဆူဆူညံညံ စကားသံေတြ.. ဗံုတီးသံေတြ.. ကားသံေတြ.. ရထားခုတ္သံေတြ.. ေနာက္.. “သူ႔” ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ.. ေျခသံေတြ..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ဆီပူပူ ဒယ္အိုးထဲက ေအာက္ဆံုးတစ္ေနရာမွာ..။ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုတာထက္ မ်ားစြာေသာ အျပစ္သားမ်ား..။ ပူေလာင္ေနတယ္.. နာက်င္ေနတယ္.. ေသြးညီႇနံ႔ေတြ.. ေညႇာ္နံ႔ေတြ.. အပုပ္နံ႔ေတြ.. ခရင္းသံေတြ.. ဓါးသံေတြ.. ေအာ္ဟစ္ငိုယိုသံေတြ.. ေခြးအူသံေတြ..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ တိမ္တိုက္ေတြထက္ျမင့္တဲ႔ ဟိုးအျမင့္ဆံုးက ၿငိမ္းခ်မ္းေသာေနရာ တစ္ေနရာ..။ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုတာထက္ မ်ားစြာေသာ ျဖဴစင္သန္႔႐ွင္းသူမ်ား..။ သာယာလွပေနတယ္.. လြတ္လပ္ေနတယ္.. ေပါ႔ပါးလန္းဆန္းေနတယ္.. ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္.. ဓမၼေတးသံေတြ ၾကားေနရတယ္.. ငွက္ကေလးေတြ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေတးသီေနၾကတယ္..။

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ခရီးလမ္းဆံုး တြင္းနက္နက္ထဲက ေခါင္းတလားတစ္လံုးအတြင္းမွာ..။ က်ေနာ္.. တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာ အိပ္စက္ေနတယ္..။ ၿငိမ္သက္ေနတယ္... တိတ္ဆိတ္ေနတယ္... ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္.. ဝိညာဥ္မဲ႔ေနတယ္... အသားေတြရိ႐ြဲ ကြဲအက္ေနတယ္.. ႐ြံ႐ွာဖြယ္ ပုပ္ပြေနတယ္..။

တစ္ရက္ေတာ႔ က်ေနာ္႔ကို အားလံုး ေမ႔သြားၾကမွာပါ.. ေသခ်ာပါတယ္ ဒါဟာသဘာဝ.. က်ေနာ္ကေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း အ႐ိုးေဆြးေနတယ္....။

(ကိုရင္ေနာ္)

မွတ္ခ်က္။ ။ မေသခင္ (၁၀) ရက္အလို ဘာေတြလုပ္မလဲတဲ႔ ညီမေလးDream က Tag ထားတာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ (၁၀) ရက္ကေပါ႔..။ ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႔ (၉) ရက္လံုးလံုး စဥ္းစားလာတာ ဘာေတြလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ.. အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔..။ ဒီေတာ႔ ေကြးေသာလက္နဲ႔ ဆန္႔ေသာလက္ၾကားမွာ သန္႔႐ွင္းျဖဴစင္သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေသႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနမယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ..။ (၁၀) ရက္ေျမာက္ ေနာက္ဆံုးေန႔နဲ႔ ေနာက္ပိုင္းကာလေလးကိုေတာ႔ စိတ္ကူးေရးသားထားတာပါ..။ :) ဒီပိုစ္႔ တင္အၿပီး ကိုရင္ေနာ္ တစ္ေယာက္ ဘေလာ႔ေလာကထဲက တကယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ရင္ သြား႐ွာၿပီလို႔သာ မွတ္လိုက္ေပေတာ႔.. :P

23 comments:

Dream said...

ဦးေနာ္ေရ..အမွ်..အမွ်..အမွ်... အဲ..ဟုတ္ပါဘူ..
ဦးေနာ္ႀကီးကလည္း..အဲလုိလုပ္ပါနဲ႔..
ဖတ္ျပီးေတာ့ရင္ထဲမွာေတာင္နင့္သြားတယ္။
တကယ္တမ်ိဳးပဲျဖစ္သြားတယ္။ :(

ဘာပဲေျပာေျပာေလ..ခုလုိေရးေပးတာအရမ္းကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ေရးပံုေရးနည္းကသူမ်ားနဲ႔ မတူေတာ့အမွန္ပဲ။ေလးစားရပါတယ္ဦးဦးေနာ္ေရ။

Moe Cho Thinn said...

စာေရး အင္မတန္ ေကာင္းတာပဲ။ လူပါ ကိုရင္ေနာ္ နဲ႔အတူ ေမ်ာသြားတယ္။

RePublic said...

ကိုရင္ ေျပာျပသြားတဲ႕ အရာေတြက အမ်ားၾကီးပါပဲ ၊၊ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္ ၊၊ ဆူညံစြာေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ အမ်ားစု
ုေ၀းေနတတ္တဲ့ ေနရာထက္ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းတဲ့ တစ္ေနရာမွာ တိတ္တဆိတ္တစ္ေယာက္တည္း ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေနလိုက္စမ္းပါ တယ္ရင္းၾကီး ကိုရင္ ၊၊

ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုလစ္

Anonymous said...

ကိုရင္...
နင္ေနာ္... မွားလားမွန္လားေတာင္ မသိလိုက္ဖူးလားဟာ.!!
နင္မေကာင္းဘူး.. ငါစိ္တ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္..
စိတ္ပုတ္ႀကီးးးး
ဟြန္းးးး

အညာသား said...

က်ဳပ္ျဖင့္... ဖတ္ရင္းနဲ႔ တစ္ကယ္ေသသြားသလုိမ်ဳိးႀကီး ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။
ျဖစ္ေသးပါဘူး.... ေသရင္ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေအာင္ ဘုရားတရားေလးဘာေလး လုပ္အုံးမွ။ :P

Anonymous said...

ငိုခ်င္ေအာင္လုပ္တယ္ ဦးေနာ္ မေကာင္းဘူး.... ဟီးး ဟီးး (ငိုသြားျပီ..)
ဒါေပမယ့္ မွန္တာေတြပဲ တစ္ေန႕ေတာ့ အားလံုးေမ့သြားမွာပါ... အဲဒါေတြးျပီးေၾကာက္တယ္.. သတိရေနမယ့္လူရွိရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္ အဟိ. :P

အိတာ said...

ေသခါးနီးေတာင္ ဖုန္းသံကၾကားခ်င္တုန္း....ဟီဟီ
စတာ
ခင္မင္လ်က္
အိမြန္တာ

Taungoo said...

tag ကို ျပန္ေျဖထားတာလို႔ ကိုေနာ္မေျပာခဲ့ရင္ ဒါဟာ
ဝတၳဳတစ္ပုဒ္လား
အက္ေဆးတစ္ပုဒ္လား
သံေဝဂလကၤာလား........
ရသေျမာက္လွပါတယ္ ကိုေနာ္

ေမတၱာျဖင့္

Anonymous said...

က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခု.. လမ္းဆံုႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ..။ မိုးေရေတြထဲမွာ ေၾကကြဲစြာ ငိုေႂကြးေနတာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း..။ မိုးခ်ဳန္းသံေတြၾကားေနရတယ္.. ဆူဆူညံညံ စကားသံေတြ.. ဗံုတီးသံေတြ.. ကားသံေတြ.. ရထားခုတ္သံေတြ.. “သူ႔”ရဲ႕ ရင္ခုန္ရေသာေျခသံေတြ..။
...............
.........................
ေဟ့ေယာင္..!!
အဲ့ဒီေနရာေလးကို ငါသိေနတယ္ေနာ္.. သရဲမေခ်ာက္နဲ႔.. ဒါဘဲ..

(((ဟြန္႔... သရဲကလည္း ႏွပ္ေခ်းေတြနဲ႔ :D ဟက္..ဟက္)))

ဇင္ေယာ္ said...

ကိုေနာ္ၾကီး ေရးထားတာဖတ္ၿပီး ေသရမွာ ပိုလန္ ့လာ တယ္ဗ်။ ဘုရားစင္ေရွ. ၾကာၾကာေလး အခ်ိန္ေပးဦးမွပါ။ အင္း ၾကာရင္ေတာ့ ေမ့သြားၾကဦးမွာပါ။ ခုေတာ့ မသြားနဲ ့ဦးေလဗ်ာ။ ကိုလစ္ၾကီး ေသာက္ေဖာ္ေသာက္ဖက္ ေပ်ာက္သြားဦးမယ္။

Anonymous said...

ကိုရင္ ေရးထားတာ သူမ်ားေတြနဲ ့မတူပဲ အက္ေဆး ေကာင္းေကာင္းေလး အားက်တယ္ ေရးတက္တာ မေမ့ပါဘူးဗ်ာ..........း)

Anonymous said...

တကယ္ကုိ စာေရးတတ္တဲ့သူပါပဲ ခင္မ်ား။
ေတာ္လုိက္တာဗ်ာ။

Anonymous said...

စာေရးေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ ့

Unknown said...

အေရးအသား အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။

လားရိႈးသူ said...

အင္းးးးးးးးး ေလာကရဲ႕ တရားေလးေတြပါလားေနာ္၊ တကယ္ကို သံေဝဂရတယ္၊ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ေနရာေလး ကို တေယာက္တည္း မသြားခ်င္ဘူး၊ အေဖာ္မ်ားမ်ားပါေအာင္ ၾကိဳးစားအံုးမွဘဲ။

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ကိုရင္ေနာ္။
ေတြ႔မိသမွ် ဒီ Tag Game မွာ ဒီပိုစ့္ကို သေဘာက်တယ္။ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးကိုေတာ့ အႏွစ္သက္ဆုံုးပဲ။

“က်ေနာ္.. ေရာက္ေနတာ ခရီးလမ္းဆံုး တြင္းနက္နက္ထဲက ေခါင္းတလားတစ္လံုးအတြင္းမွာ..။ က်ေနာ္.. တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာ အိပ္စက္ေနတယ္..။ ၿငိမ္သက္ေနတယ္... တိတ္ဆိတ္ေနတယ္... ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္.. ဝိညာဥ္မဲ႔ေနတယ္... အသားေတြရိ႐ြဲ ကြဲအက္ေနတယ္.. ႐ြံ႐ွာဖြယ္ ပုပ္ပြေနတယ္..။

တစ္ရက္ေတာ႔ က်ေနာ္႔ကို အားလံုး ေမ႔သြားၾကမွာပါ.. ေသခ်ာပါတယ္ ဒါဟာသဘာဝ.. က်ေနာ္ကေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း အ႐ိုးေဆြးေနတယ္..။”

သုခမိန္(E-Journal)

Kaung Kin Ko said...

Tag ကို ရသေျမာက္ေအာင္ ေရးသြားတာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

GreenGirl said...

တကယ္ၾကီးလားလို႔...း(((

Google Myanmar Services said...

စိတ္ကူးေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အေရးအသားလက္ရာေျမာက္တာေပါ့။

ေလးစားစြာျဖင့္
ခ်စ္ဦး

Anonymous said...

တားတား ႏိုခ်င္ရာဘီေနာ္... တားတို႔ဂို ခဲြတြားရ၀ူးေလ... ဦးေနာ္...။

ဒီဇင္ဘာႏွင္း said...

ကိုရင္ေနာ္စာကိုဖတ္ရတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္

WWKM said...

ကိုရင္ေနာ္ ေရ..
ေတာ္ေတာ္ေလး အေရးအသားေကာင္းတာပဲေနာ္။
ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ။ အသိတရားေတြလည္း
ရသြားတယ္. ၁၀ ရက္ဆိုတာၾကိဳမသိပဲ ခ်က္ခ်င္းေသသြားခဲ႔ ရင္ ဘယ္ဘံုကို ေရာက္သြားမလဲ
မသိဘူးေနာ္. အဟီး.. ေက်ာခ်မ္းလိုက္တာ။ေစတနာ
ေတြ၊ ကုသိုလ္ေတြ ၊ ျမဲေအာင္ေနမွပဲ။
ေက်းဇူးပါ..ကိုရင္ေနာ္။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဦးေနာ္။ လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ၾကိဳမသိႏိုင္ဘူးေလ။ ေသသြားလို႔ ဘယ္ဘံုေရာက္မယ္ဆိုတာလည္း မသိဘူး။ မမိျပဳတဲ့ ကံသာလွ်င္ မိမိေနာက္ကို ပါလာမွေနာ္။ မေသခင္ေလး ေကာင္းတဲ့ကံကိုပါႏိုင္ေအာ္ ျပဳလုပ္ရမယ္ေနာ္။ ေက်းဇူးပါ ဦးေနာ္။ အသိဥာဏ္ေတြ ရလိုက္ပါတယ္။

ေလးစားလွ်က္
ေရာင္