Tuesday, September 30, 2008

ရင္ခုန္ေနေသာ သက္မဲ႔အ႐ုပ္ေလး...

“အ႐ုပ္ေလးေရ... တို႔ အရမ္းခ်စ္တယ္.. သိလား..” တဲ႔
သူခဏခဏေျပာတတ္တဲ႔ စကားသံေလးကို ၾကားေယာင္ေနမိတယ္...။
အရင္ကဆို စာၾကည့္စားပြဲေလးေပၚက ကြန္ပ်ဴတာေလးေဘးမွာ အၿမဲေနခြင့္ရခဲ႔တာပါ..။ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ေန႔တိုင္းျမင္ခြင့္ရခဲ႔တယ္.. သူ႔အသံေလးကို အၿမဲၾကားခဲ႔ရတယ္.. ေဆာ႔ကစား ၾကည္စယ္မႈေတြကိုလည္း ၾကည္ႏူးခဲ႔ရတယ္.. သူ႔ရဲ႕ ယုယၾကင္နာစြာ ေပြ႕ဖက္နမ္း႐ိႈက္မႈေတြကိုလည္း ရင္ခုန္ခဲ႔ရပါတယ္..။ အခုေတာ႔ ေမွာင္မဲမြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာ အလင္းေရာင္ေလးကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနရတဲ႔ အ႐ုပ္ေလးရယ္ပါ...။

အ႐ုပ္မ်ိဳးစံုေရာင္းတဲ႔ အ႐ုပ္ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆိုင္မွာ ဝယ္သူကို ေစာင့္ေနရတဲ႔ အ႐ုပ္ေလးအျဖစ္ ေနခဲ႔ရတာ ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ႔ပါတယ္.. ဒီအ႐ုပ္ဆိုင္ႀကီးကို စေရာက္ခါစက အ႐ုပ္စင္ရဲ႕ ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမွာ ေနခြင့္ရခဲ႔ေသးတယ္.. အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဝယ္သူလည္းမ႐ွိေလေတာ႔ တျဖည္းျဖည္း တန္ဖိုးက်ကာ အေနာက္ဖက္တန္းကို ပို႔ခံရတယ္.. အေရာင္အေသြးစံု မ်ိဳးတူပံုတူ အ႐ုပ္ေလးေတြ အစုအဖြဲ႕အလိုက္ အတူတကြေနရခ်ိန္မွာ Koala (ကာဝါးလား) ႐ုပ္ေလးျဖစ္တဲ႔ က်ေနာ္ကေတာ႔ အေဖာ္မ႐ွိ တစ္႐ုပ္တည္း အထီးက်န္စြာနဲ႔ေပါ႔..။

ဆိုင္ကို အ႐ုပ္ဝယ္သူေတြလာရင္ ကိုယ္႔ကို ဝယ္ႏိုးဝယ္ႏိုးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ႔ရတာ ေန႔တိုင္းပါ.. တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ကိုင္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ခ်သြားၾကတယ္.. တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လည္႔ေတာင္မၾကည့္သြားၾကဘူး.. ဘာလို႔က်ေနာ္႔ကို မဝယ္ၾကတာလဲ.!! က်ေနာ္က ခ်စ္စရာမေကာင္းလို႔လား.!! ႐ုပ္ဆိုးေနလို႔လား.!! က်ေနာ္႔ လက္သည္းေတြ ဆူးမွာစိုရိမ္လို႔လား.!! Teddy Bare ႐ုပ္ေလးေတြ.. Pooh ႐ုပ္ေလးေတြကို မနာလိုျဖစ္မိတယ္.. သူတို႔ကေတာ႔ ဝယ္သူေတြ ေရာက္လာတိုင္း ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးစြာနဲ႔ လိုက္ပါသြားၾကတာ.. သူတို႔ေတြ အ႐ုပ္ပိုင္႐ွင္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကမွာကို ေတြးမိၿပီး အားက်မိတယ္..။ က်ေနာ္႔ကိုသာ ဝယ္မည့္သူမ႐ွိ.. ကယ္မည့္သူမ႐ွိ.. ဒီဆိုင္ထဲမွာ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္...။

ဒီလိုနဲ႔ စိတ္ဓါတ္က် ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕စြာ အိပ္ငိုက္ေနတဲ႔ ေန႔ေလးတစ္ေန႔မွာေပါ႔.. ေႏြးေထြးညႇင္သာေသာ အထိအေတြ႕နဲ႔အတူ.. က်ေနာ္ေလ.. သူ႔လက္ဖဝါးႏုႏုေလးေပၚကို ေရာက္႐ွိေနခဲ႔ပါၿပီ...။ က်ေနာ္႔ကို ၿပံဳးၾကည့္ေနတဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္ခင္စဖြယ္ ေအးျမၾကည္လင္ေနတယ္..။ “ခ်စ္စရာေလး” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ႔ သူ႔အသံေလးကလည္း ခ်ိဳၿမိန္ေနတယ္..။ က်ေနာ္ ရင္ေတြခုန္လာတယ္.. သူ.. က်ေနာ္႔ကို တကယ္ဝယ္ေတာ႔မွာလား..!! “ဝယ္ပါေနာ္.. က်ေနာ္ လိုက္ခဲ႔ပါရေစလို႔” ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္..။ က်ေနာ္႔ လည္ပင္းမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ ေစ်းႏႈန္းေလးက နည္းနည္းေလးရယ္ပါ...။

က်ေနာ္ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ.. သူ.. က်ေနာ္႔ကို တကယ္ဝယ္လိုက္ပါၿပီ.. က်ေနာ္ ဝဋ္ကၽြတ္ၿပီေပါ႔.. က်ေနာ္ သူနဲ႔လိုက္သြားရေတာ႔မယ္တဲ႔.. က်ေနာ္ ဒီဆိုင္ထဲက ထြက္သြားရေတာ႔မယ္.. ဆိုင္ထဲက အ႐ုပ္ေတြကို ၾကည့္မိေတာ႔.. တစ္ခ်ိဳ႕ က်ေနာ္႔ကို ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ေနၾကတယ္.. တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ႔လည္း က်ေနာ္႔ကို မနာလိုျဖစ္ေနၾကတယ္.. တစ္ခ်ိဳ႕ က်ေနာ္႔အတြက္ ဝမ္းသာေပးေနၾကတယ္.. က်ေနာ္ သူတို႔အားလံုးကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း သူေလးရဲ႕ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကို ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားခဲ႔ေတာ႔တာေပါ႔...။

သူ႔အခန္းေလးက သန္႔ျပန္႔ၿပီး ေနခ်င္စဖြယ္ ခ်စ္စရာေလးပါ.. စာၾကည့္စားပြဲေလးေပၚမွာ ကြန္ပ်ဴတာေလး တစ္လံုးရယ္.. စာအုပ္စင္ေလးရယ္.. ပန္းအိုးေလးရယ္.. သူ႔ေနရာနဲ႔သူ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးေပါ႔.. က်ေနာ္႔ ေက်ာကုန္းေလးကို သပ္ရင္း “ဟိတ္.!! အ႐ုပ္ေလး.. နင္က အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. ငါနဲ႔ အၿမဲေနရမယ္ေနာ္” ဆိုၿပီး က်ေနာ္႔ လက္သည္း ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ သူ႔ ပါးႏုႏုေလးကို ကုတ္ျခစ္ေဆာ႔ကစားေနတယ္.. သူ႔ပါးျပင္ေလးက ခ်ိဳေအးတဲ႔ ေမႊးရနံ႔ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္႔ ရင္ေတြခုန္ေနတယ္ ဆိုတာေတာ႔ သူမသိေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္ေလ..။

က်ေနာ္႔ကို ပန္းပင္ေလးရဲ႕ အကိုင္းေလးေပၚမွာ အၿမဲခ်ိတ္ထားတတ္တယ္.. တစ္ခါတစ္ေလ ေမာ္နီတာေလးေပၚမွာ.. တစ္ခါတစ္ေလ စာအုပ္စင္ေလးေပၚမွာ.. တစ္ခါတစ္ေလ ဆံပင္ေလးေတြကို ခ်ည္ဖို႔ စုစည္းထားတဲ႔ ကလစ္ကေလးေတြ ေနရာမွာ.. တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း စိတ္ကူးေပါက္ရင္ ေပါက္သလို ေက်ာပိုးအိပ္ေလးမွာ ခ်ိတ္တြယ္ၿပီး ေက်ာင္းကိုေခၚသြားတတ္ေသးတယ္.. က်ေနာ္ကေတာ႔ သူဘယ္မွာ ထားထားပါ ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာေပါ႔.. သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို အၿမဲျမင္ခြင့္ရေနတယ္ေလ.. သူ႔အသံေလးကို ၾကားေနရတယ္ဆိုေတာ႔..။ သူေက်ာင္းသြားေနရင္လည္း သူ႔ကို ေမွ်ာ္ေနမိတာေပါ႔.. အခ်ိန္တိုင္း သူ႔နားမွာ ႐ွိေနခ်င္တာပါ..။ သူေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ က်ေနာ္႔ ေခါင္းေလးကိုပုတ္ၿပီး “ဟိတ္.. ပ်င္းေနၿပီလား..” လို႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္တယ္..။ လက္ဖဝါးေလးေပၚတင္ၿပီး က်ေနာ္႔ကို စကားေတြ ေျပာေနတတ္ေသးတယ္..။ အနမ္းေလးေတြနဲ႔ ပါးေလးနားကပ္ထားရင္ က်ေနာ္႔ ရင္ေတြ “တဒိန္းဒိန္း” နဲ႔ေပါ႔...။

တစ္ရက္မွာေပါ႔ သူအျပင္ကျပန္လာေတာ႔ သူ႔လက္ေလးထဲမွာ ပန္းေရာင္ဖဲႀကိဳးေလးနဲ႔ ထုပ္ထားတဲ႔ လက္ေဆာင္ထုပ္ လွလွေလး တစ္ထုပ္..။ ဘယ္သူေပးလိုက္တဲ႔ လက္ေဆာင္ပါလိမ္႔ေနာ္.. ခ်စ္သူမ်ား ရေနေလၿပီလား..! သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ၾကည္ႏူးေပ်ာ္႐ႊင္ေနတယ္.. သူေပ်ာ္ေနတာျမင္ေတာ႔ က်ေနာ္လည္း လိုက္ေပ်ာ္တာေပါ႔ေနာ္.. သူသာ ငိုေနမယ္ဆို က်ေနာ္လည္း လိုက္ငိုမိမွာပါ ေသခ်ာပါတယ္..။ သူ.. လက္ေဆာင္ထုပ္ေလးကို ေဖါက္ေနေတာ႔ က်ေနာ္လည္း ရင္ခုန္စြာ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနမိတယ္.. စကၠဴဗူးအဖံုးေလးကို သူ.. ဖြင့္လိုက္ေတာ႔... က်ေနာ႔္ေလ စိုရိမ္ထိပ္လန္႔သြားမိတယ္.. လက္ေဆာင္ေလးက ဝက္ဝံ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္..။

စာၾကည့္စားပြဲ အံဆြဲေလးထဲက ေမွာင္မဲမြန္းၾကပ္လြန္းေနပါတယ္.. အခုေတာ႔ က်ေနာ္ဟာ အံဆြဲေလးထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံေနရပါၿပီ.. ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစြာ တစ္ေယာက္တည္းေပါ႔.. က်ေနာ္ အလင္းေရာင္ကို မျမင္ရဘူး.. ေမွာင္မဲေနတယ္... ေသာ့ေပါက္ေလးကေန သူ႔ကိုမ်ား ျမင္ရမလားလို႔ ႐ွာေဖြေနမိတယ္.. အံဆြဲေလးနားကို နီးကပ္လာတဲ့ သူ႔လႈပ္ရွားသံေလး တစ္ခုခုမ်ားၾကားရင္ ဆုေတာင္းေနရတာအေမာ.. အံဆြဲေလးကို သူဆြဲဖြင့္လိုက္ပါေစလို႔..!! သူ႕မ်က္ႏွာေလး.. သူ႔အၿပံဳးေလးကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခ်င္တယ္.. သူ႔လက္ဖဝါးေလးေပၚကေန သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ေနခ်င္တယ္.. ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ဆုေတာင္းေလး မျပည့္ပါဘူး.. အရမ္းႏွစ္သက္ စြဲလန္းမိတဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ခြင့္မရေတာ႔ပါဘူး.. သူ႔ပါးေလးေတြေပၚက ေမႊးညႇင္းႏုႏုေလးေတြကိုေရာ ဘယ္သူကထိေတြ႕လို႔ေနၿပီလဲ..!!

ေဟာ... သူသီခ်င္းေလးတစ္ပိုင္းတစ္စ ၿငီးေနတယ္.. အရင္ကဆို သူ႔သီခ်င္းသံေလးကို နားေထာင္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ေငးေမာေနခဲ့ဖူးတာေလ.. သူ႔ရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့ လက္ဖဝါးေလးေတြနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမ်ားယုယစြာ ေထြးေပြ႕ထားၿပီလဲ..!! အံဆြဲေလးနားက သူ႔ေျခသံေလးေတြ ေဝးသြားတယ္.. အိပ္ခန္းေလးကေနထြက္ၿပီး.. ထမင္းစားခန္းဖက္ကိုမ်ား ေလွ်ာက္ေနတာလား.!! သူျပန္ဝင္လာျပန္ၿပီ.. ဒါ.. သူလြယ္ေနက် ေက်ာပိုးအိပ္ေလးရဲ႕ ဇစ္ေလးကို ဆြဲပိတ္လိုက္တဲ႔အသံေလး.. သူေက်ာင္းသြားေတာ့မွာ.. ဟုတ္တယ္..!! သူသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေရေမႊးေလးေရာ စြပ္ၿပီးေနၿပီ မဟုတ္လား.!! သူဘယ္ဖိနပ္ေလးစီးမွာလဲ..!! အရင္ကလိုဘဲ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္မွာ မွန္ေလးထဲကို ေခါင္းေလးငဲ့ၾကည့္ရင္း သူၿပံဳးေနမွာပဲလား..!!

က်ေနာ္ဟာ သူ႔ကို အ႐ူးအမူးခ်စ္မိသြားတဲ႔ ရင္ခုန္တတ္ေသာ သက္မဲ႔အ႐ုပ္ေလး တစ္႐ုပ္ရယ္ပါ.....။ အံဆြဲ နံရံေတြကို ကုတ္ျခစ္ထားတဲ႔ က်ေနာ္႔လက္သည္းေလးေတြ ႀကိဳးပဲ႔ကုန္ၿပီ.. က်ေနာ္ရင္ဘတ္ေတြ ေအာင့္လာတယ္.. မ်က္ရည္ေတြ ရစ္ဝိုင္းလာတယ္.. အရာရာအားလံုးကို က်ေနာ္ ဆံုး႐ံႈးသြားခဲ႔ပါၿပီ.. က်ေနာ္႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဆို...!! ဘယ္ေန႔မွာမ်ား က်ေနာ္ရွိေနတဲ့ အံဆြဲေလးကို သူ ဆြဲဖြင့္မ်ားမွာလဲ...!! ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလး ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရဖို႔.. သူ႔နားမွာ အခ်ိန္ျပည့္ေနခြင့္ရဖို႔.. ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ရခ်ိန္ေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔......။

(ကိုရင္ေနာ္)

30 comments:

Anonymous said...

ငုိေတာင္ငိုခ်င္တယ္။
သနားစရာေကာင္းလုိက္တာ
အရုပ္မို႔လို႔ပဲ လူသာဆုိရင္ေတာ႔……

Anonymous said...

ကိုရင္.... သက္မဲ့အ႐ုပ္မွန္း သိေပမယ့္... ဖတ္ေနရင္း သက္ရွိ အ႐ုပ္လို႔ တကယ္ထင္မိတယ္ဗ်ိဳ႕... အေရးညက္ပါေပ့ဗ်ာ။

Dream said...

ဟင့္.. ရုတ္ရုတ္ေယးတနားဘာဒယ္။
အထုခ်ိဳအတက္ခ်ဳက်တ္ေနဘီနဲ႔တူတယ္။

ပိုင္ခ်င္ေယးေရ...မန္မန္အန္ဆြဲဖြင့္ေပးပါေနာ္....

ရုတ္ရုတ္ေယးတနားပါဒယ္။

ဦးဦးေနာ္ဂယဲ..
ေတာ္ေတာ္လန္းတယ္။
ဖတ္ရတာေကာင္းတယ္။
ဂဲေပါဒါ...

Anonymous said...

က်ေနာ္႔ လက္သည္း ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ သူ႔ ပါးႏုႏုေလးကို ကုတ္ျခစ္ေဆာ႔ကစားေနတယ္.. သူ႔ပါးျပင္ေလးက ခ်ိဳေအးတဲ႔ ေမႊးရနံ႔ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္႔ ရင္ေတြခုန္ေနတယ္ .....
ဖတ္ရင္းနဲ႕ က်ေနာ္ေတာင္ ရင္ေတြ ခုန္လာသလိုပဲ :D
အေရးအသား တစ္ကယ္ ဂြတ္တယ္ဗ်ာ ..
ဆက္ေရးပါဦးဗ်ိဳ႕႕ :P

mgngal said...

စိတ္ကူးေလးနဲ ့ အေရးအသားကေတာ့ မိုက္တယ္ဗ်ိဳ ့ ။
ၾကိဳက္တယ္ဗ်။အားေပးေနပါတယ္။

Anonymous said...

ေတာ္ေတာ္ဖြဲ႕တတ္တဲ့ ကုိရင္ေနာ္ပါပဲ။ ကာ၀ါးလား ကလည္း ၀က္၀ံရုပ္ကေလးပဲ မဟုတ္ဘူးလားဟင္။

အိတာ said...

လန္းတယ္ေနာ္...ေရးထားပံုေလးက......
ဆက္ေရးပါ.....
အားေပးေနမယ္......

WWKM said...

ကိုရင္ေနာ္..ကိုရင္ေနာ္
တကယ္ေတာ္တဲ႔..ကိုရင္ေနာ္..။

ပို႔စ္ေကာင္းေလးေတြ ေရးကာထား
ထမင္းမစားအား...။

အလုပ္သြားေတာ႔ ေနာက္က်တယ္
ကိုရင္ေနာ္က ဆိုပါတယ္...။

ဒါေပမယ္႕ကြယ္ ၀ါသနာမို႔
ၾကိဳးစားၾကပါစို႔...။


(ဟီးဟီး.. ဘာမွေတာ႔ မဆိုင္ဘူး..ေခါင္ထဲေတြ႔တာ
ေရးခ်သြားတာ.. ကိုရင္ေနာ္ေရ..ဖတ္လို႔တကယ္ေကာင္းတာသိလား.. သိပါဘူး ကိုရင္ေနာ္က အံဆြဲထဲေရာက္ေနျပီဆိုလို႔ မခင္ေလး
အတင္းတြန္းထည္႔ထားတာလားလို႔.. လာၾကည္႔တာ.
ဂယ္ေတာ႔ ..အရုပ္ကေလးကိုး.... သနာပါတယ္ေနာ္.
အဲလိုပဲေပါ႕..ကိုရင္ေနာ္ ရယ္.. အသစ္ေတြ႔ရင္ အေဟာင္းေမ႔ ..အဟီး..မီးမီး ကေတာ႔ အေဟာင္း
ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔ဘူး.. ဟဟား.. ရီတာေတြမ်ားသြားျပီ။
ျပန္ေတာ႔မယ္ေနာ္..ဘိုင္းဘိုင္။ း)

Anonymous said...

ေဟ့ေယာင္..!!
အဲ့ဒီ.... ကာဝါးလား အရုပ္ေလးဆိုတာ
နင္ႀကီးလား..!! ဟယ္.. ဒါဆို အံဆြဲေလးနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔ဖူးထင္တယ္ေကာ...
အံဆြဲအႀကီးႀကီးမွ ရမယ္ထင္တယ္...
၆ေပေလာက္ရွိတဲ့ အံဆြဲႀကီးေတာ့ လိုမွာေပါ့..
အံဆြဲ ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာႀကီးေလ...
ဟက္... ဟက္..!!

ခ်ီးက်ဴးဦးမယ္.. ခဏ..
နင့္လို အေပအတူးႀကီးက ဒါမ်ိဳးေလးေတြေရးျပန္ေတာ့လည္း တစ္ကယ္ကို ဟုတ္ေနတာဘဲေနာ္...
ေတာ္လိုက္တာ.. ငွဲ..ငွဲ

မုဒိတာေလးက ငိုသြားတယ္တဲ့။(ဟင့္.ဟင့္.)

ကိုမိုးေမာင္ႀကီးက သက္ရွိထင္ဆိုဘဲ..(အဟိ)။

မက္မက္က ရုပ္ရုပ္ေလးကို တနားရယ္တယ္တဲ့..
(အတက္ခ်ဴက်တ္ယံုမက အရႈပါရပ္ေတာ့မွာ...ဟီးးး)

ကိုမိုးေသာက္ႀကီးေတာင္ ရင္ေတြခုန္သြားဆိုဘဲ...
(ဘယ္လိုခုန္..?? :P :P )

ကိုေမာင္ငယ္က စိတ္ကူးေလးေကာင္းဆိုပါလား..။
(ေကာင္းတာဟုတ္ဖူး.. ေဂါက္ေနတာပါဆို.!! )

ကိုေမာင္အံ့ႀကီးက ဖြဲ႕တာေကာင္းသတဲ့.(ဂယ္ရီးလား..မတိ..!! ေနာက္ေနတာပါေနာ္ ခင္ေလးသိတယ္.. ဟီးး)

အိတာေလးက လန္းမွလန္းတဲ့
(နင္က ေရေတြစြတ္ေလာင္းတာကိုးး )

မဝါက ကဗ်ာေလးနဲ႔..
“ပို႔စ္ေကာင္းေလးေတြ ေရးကာထား
ထမင္းမစားအား...။”
(နာတိဒယ္ကြ..မမ္မမ္စားဖို႔ ပိုက္ပိုက္မရွိလို႔ဟုတ္..!! )

သက္တန္႔ said...

အေရးအသားကေတာ႔ ရွယ္ပဲေနာ္ ဦးေနာ္...
အံဆဲြထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေနတဲ႔ အ႐ုပ္ေလး သနားပါတယ္... :)

ဇင္ေယာ္ said...

ကိုရင္ေနာ္ၾကီးေရ အရုပ္ေလးရဲ့ေနရာကေန ခံစားၿပီး ေရးထားတာ ပို ့စ္ေလးက အရမ္းလန္းတယ္ဗ်ာ။ ကဲ ပိုင္ရွင္ေရ အရုပ္ေလးကို အံဆြဲထဲက ၿပန္ထုတ္ေပးလိုက္ပါဦးေနာ္။

ယုန္ကေလး said...

ကိုေနာ္ေရ.... အခုထိအရုပ္က အံဆြဲထဲမွာပဲလား။ ဒါဆုိရင္ ေတာ့ ျမန္ျမန္သြားဖြင့္ဦးမွပဲ ေတာ္ၾကာအသက္ရႈရပ္ျပီး ဘ၀ကူးသြားဦးမယ္။ ဟဲဟဲ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အားေပးတယ္ေနာ္ အေရးအသားေကာငး္တယ္ တကယ္အရုပ္ေတြကိုေတာ့ ယုန္ေလးလည္း ခ်စ္တယ္။ ၀က္၀ံတုိ႔. ဘာတုိေပါ့။ ဟီးဟီး............

မီးငယ္ said...

အဲဒါေၾကာင္႔မလုိ႔ မီးငယ္ဆိုရင္ အရုပ္ေတြကိုအံဆြဲထဲဘယ္ေတာ႔မွ မထည္႔ဘူး..
ဗီရုိထဲထည္႔ထားလိုက္တာေအးေရာ... :Dအဲထဲမွာလည္းသူ႔လိုအေဖာ္ေတြရွိတယ္ေလ...ဟီး...

မြန္ said...

အဲလိုအျဖစ္မ်ိဳးေလး ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္ ဒီစာေလးဖတ္ျပီးေတာ႔ အရုပ္ေဟာင္းေလးေတြကို ျပန္ဖက္ေတာ႔မယ္ ဝက္ဝံရုပ္ေလးကိုပဲ ဂရုစိုက္ေနမိတာ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီး ဒါေလးဖတ္ျပီး ေနာင္တရမိတယ္

မုိးေသာက္ယံ said...

ကုိေရာနင္ ေရ (ေမာင္သံရုိးေလ မွတ္မိလား ဟြန္း ) :P ေကာင္းလုိက္တဲ့ ေရးသားခ်က္ေလးဗ်ာ .. ေမ်ာသြားတာပါပဲ အားက်မိတယ္ .. :)

RePublic said...

ေလာကဓမၼတာ တရားေတြပါပဲ ၊၊ အသစ္ေတြ အတြက္ အေဟာင္းေတြက ေနရာ ေပးရစျမဲပါ တယ္ရင္းေရ ၊၊ သက္ရွိ သက္မဲ့ အားလံုးအတြက္ပါပဲ ၊၊မျမဲျခင္းအရာေတြပဲေလ ၊၊
တယ္ရင္း ကိုရင္ေရးထားတာေလး လက္ရွိ စိတ္ကူးေပါက္တာ ကိုဆြဲျပီးေတြးလိုက္တာပါ ၊၊ မလဲြမေသြ ၾကံဳလာရမယ္ေန႕ တစ္ခုအတြက္ ၾကိဳတင္ နားလည္သေဘာေပါက္ထားဖို႕ပဲ လိုပါတယ္ ၊၊ ဒါဟာအေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္မွဳ တစ္ခုပါပဲေလ ၊၊ ေကာင္းတယ္ တယ္ရင္း ၊၊

အျမဲခင္မင္လ်က္..
ကိုလစ္

Anonymous said...

မုိက္တယ္ဗ်ာ ေရးခ်က္ေလးေတြ အရုပ္တစ္ရုပ္ရဲ့ေနရာ၀င္ ခံစားၿပီးေရးထားတာ။
ကုိယ့္ဆရာလုပ္မွပဲ အရုပ္ေတြကုိ သနားရမလုိၿဖစ္ေနၿပီဗ်။

Suburban Area said...

စိတ္ကူးေလးကလန္းတယ္..ဝတၳဳတိုေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။လာလာဖတ္ရင္းနဲ႔မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ဝင္ပြားခဲ့တာ..
ကိုရင္ေနာ္ကေတာ္ၿပီသားပါ အခုေတာ့ ေတာ္ၿပီရင္ေတာ္ေပ့ါ။ေခါင္းစဥ္ေပးထားတာေလး မိုက္တယ္...
"ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ရန္ခုန္တတ္ေသာ သက္မဲ့အရုပ္ေလး"ကိုအားေပးသြားတယ္...

Anonymous said...

ကိုရင္ေရ့ ေရးတက္လိုက္တာဗ်ာ အဖြဲ ့ေလးေတြ အားလံုးလွတယ္ အရမ္းေကာင္းတာပဲ ။ အရုပ္ကေလးကို သနားတယ္ အသစ္ေတြ ့ေတာ့အေဟာင္းေမ့သြားတာလားးး

Anonymous said...

စာေရးေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ ့...mk

Anonymous said...

ဟင္ ေနာင္တရေနျပီ... ျပီးခဲ႕တဲ႕လက ကြ်န္မ တူမေလးကို ကၽြန္မရဲ႕ နွစ္ခုတည္းေသာ အရုပ္ထဲက တစ္ေကာင္ေပးလိုက္ရတယ္..ကၽြန္မေပးလိုက္ ကတည္းကသိတယ္ သူက ကေလးဆိုေတာ႕ ရတုန္းခဏပဲ ျပီးရင္ျပစ္ထားမွာ.. အခု အခ်ိန္ေလာက္ ကၽြန္မရဲ႕ ရုပ္ဆိုးေလးမ်ား အဲဒီလို ျဖစ္ေနျပီလား... :(

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ့္အံဆြဲ ကေတာ့ အခုထိ အပိတ္ခံထားရတုန္းပဲ အစ္ကိုေရ...။ Essay အေရးအသားကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အရင္ ေျပာခဲ့သလိုပဲ တကယ္ကို ကေလာင္စြမ္းထက္ပါ ေပတယ္ဗ်ာ..။

Anonymous said...

အင္းသူမ်ားေတြေျပာသြားၾကာဘာမ်ားေျပာစရာလုိေသး မွာလဲ တစ္ကယ့္အေရးအသားညက္ေညာေသာဦးေနာ္ ကုိေလးစားၿပီးရင္းေလးစားရင္းဗ်ာ ပုိစ့္တင္နာက်ဲေပမယ့္ တစ္ပုဒ္တင္တုိင္း တစ္ပုဒ္ဆုိသေလာက္ေလာက္ကုိရင္ကုိ ထိရွပါေပတယ္ဦးေနာ္ေရ မအားလပ္လုိ႔ခုမွလာ ဖတ္ရေတာ့ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ

NSA said...

ေတြးတတ္ပါေပ့..ေရးတတ္ပါေပ့..

Anonymous said...

ဦးေနာ္ေရ....
အရုပ္ကေလး အံဆြဲထဲမွာပဲလား
အရုပ္ေလးေနရာကေရးထားတာ ေကာင္းလုိက္တာ..
တစ္ကယ္ဂြတ္တယ္...
အရႈပ္ေတြလုပ္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာနဲ႕ မေရာက္ျဖစ္တာ..
တစ္ကယ္ေတာ္တယ္ဗ်ာ. ဦးေနာ္ :D

သံလံုငယ္ said...

အားက်တယ္ဗ်ာ ... မ်ားလိုက္တဲ႔ ကြန္မန္႔ေတြ ဟီဟီ .. ။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ .. တကယ္ေကာင္းတယ္ .. ထပ္ေရးဦးေနာ္. အရင္က ဆရာေကာင္းသန္႔ရဲ႕ ပုရြတ္ဆိတ္ စာအုပ္ေလး ဖတ္ၿပီး က်ေနာ္ ပုရြတ္ဆိတ္ေလး တစ္ေကာင္ ျဖစ္ဘူးတယ္။ အခု အစ္ကိုေရးတာ ဖတ္ၿပီး က်ေနာ္ အရုပ္တစ္ေကာင္ ျဖစ္သြားျပန္ၿပီ။ ေက်းဇူးအစ္ကိုေရ ... အစ္ကိုေပးတဲ႔ ခံစားမႈေတြ အတြက္

Anonymous said...

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လံုး...မဂၤလာပါ. ေသေသခ်ာခ်ာကို..ဖတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေ၀ဖန္ေပးတဲ့အတြက္..အရမ္းေက်းဇူးပါ..။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးေတြနဲ႔...ကိုယ္တင္ျပခ်င္တာေလးကို..ႏူးႏူးညံ႔ညံ့..ပညာသားပါပါ..ေရးတတ္တာေလးက..သိပ္လွပါတယ္..။ အျမဲအားေပးသြားပါ့မယ္.။ အခု Blog ေရာဂါက..စိုးရိမ္ေရမွတ္ကို..ေရာက္ေနပါၿပီ..။ ဘယ္သူ..တားတား..ဆက္ေရးေတာ့မလားလို႔..

ေလးစားခင္မင္ျခင္းတို႔ျဖင့္...

အိႄႏၵာ(Happy Cloud)

thonn thonn said...

ဒီမ်ိဳးစာေလး တစ္ခါဖတ္ဖူးတယ္။ ECO ေက်ာင္းထုတ္ အမွတ္တရ မဂၢဇင္း။ ဘယ္ခုႏွစ္လဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သူကေတာ့ အရုပ္မဟုတ္ဘူး။ Calculator ေလး အေၾကာင္း။ အီကိုေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ အသက္ကလည္း Calculator ပဲကိုး။ တရုတ္တံဆိပ္ Calculator ေလးက သူ႕သခင္မကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ပိုင္း ေကာင္မေလးရည္းစားက သူ႔ေမြးေန႔မွာ Japan Brand Calculator တစ္လံုး ဝယ္ေပးေတာ့ တရုတ္ဘရန္းေလးကို မသံုးေတာ့ဘူး။ ဒီလိုပဲ Calculator ေနရာက ခံစားေရးဖြဲ႕ထားတာ။ အဲဒီ မဂၢဇင္းေလး ဖတ္တုန္းကလည္း ရင္ထဲကို စူးစူးနစ္နစ္ေရာက္တယ္။ ဒီ အရုပ္ကေလး အေၾကာင္း ထပ္ဖတ္ရေတာ့လည္း ရင္ထဲကို စူးစူးနစ္နစ္ ေရာက္တယ္။

မယ္႔ကိုး said...

အစ္ကို ေရးထားတာ အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ဇာတ္လမ္းသိၿပီးသားေပမယ့္ ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းဘူး။


ခင္ခင္မင္မင္ေလးေလးစားစားခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ားမ်ားစားစားျဖင့္

Anonymous said...

ဦးေနာ္ေရ ...... ဒီပိုစ့္ေလးကို ဖတ္ၿပီး ငိုခ်င္သြားတယ္။ အသစ္ကိုရလို႔ အေဟာင္းေလးကို စြန္႔သြားတာေနာ္။ ေရာင္လည္း ဒီလိုပဲေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအရုပ္ေလးလိုပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မ်ား ျပန္ၾကည့္မလဲဆိုၿပီး ေစာင့္ေနသလိုေပ့ါေနာ္။

ေလးစားလွ်က္
ေရာင္